awanturnictwo

awanturnictwo
n III, Ms. \awanturnictwowie
1. blm
«skłonność do żywych, nie przemyślanych, nie opanowanych reakcji, do awantur, kłótni, wybryków; awanturowanie się»

Bezmyślne, pijackie awanturnictwo.

Lokal znany z awanturnictwa.

2. lm D. \awanturnictwonictw
«ryzykowna, prowokująca, nieobliczalna czyjaś działalność, zwłaszcza polityczna i społeczna»

Awanturnictwo anarchistów, korsarzy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • awanturnictwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. awanturnictwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłonność do wywoływania awantur, kłótni, zajść {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • warcholstwo — n III, Ms. warcholstwowie; lm D. warcholstwoolstw «warcholskie postępowanie, zachowanie się; awanturnictwo, wichrzycielstwo; czyn warcholski» Warcholstwo dawnej szlachty …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”