lutownica

lutownica
ż II, DCMs. \lutownicacy; lm D. \lutownicaic
«przyrząd do lutowania składający się z końcówki miedzianej (którą roztapia się lut i nanosi go na łączone powierzchnie), grzejnika, zwykle elektrycznego oraz z izolowanego uchwytu»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • lutownica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} narzędzie do lutowania mające postać metalowej główki (najczęściej miedzianej) z izolowaną rękojeścią, ogrzewanej elektrycznie lub płomieniem; za jej pomocą roztapia się lut i nanosi na łączone… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kolba — ż IV, CMs. kolbabie; lm D. kolb 1. bot. «kwiatostan groniasty typu kłosa o silnie zgrubiałej, mięsistej osi, występujący np. u roślin z rodziny obrazkowatych» Wąsate kolby kukurydzy. 2. chem. fiz. «płaskodenne lub kuliste naczynie z szyjką,… …   Słownik języka polskiego

  • lutowniczy — «służący do lutowania» Stop lutowniczy. ∆ Kolba lutownicza → lutownica ∆ Lampa lutownicza, grzejnik lutowniczy «palnik na paliwo ciekłe (benzynę lub naftę) do grzania lutownic miedzianych oraz do bezpośredniego rozgrzewania miejsc lutowanych i… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”