łaskawy

a. łaskaw (tylko w funkcji orzecznika) \łaskawywi, \łaskawywszy

«okazujący łaskę, przyjaźnie, życzliwie usposobiony, przyjazny wielkoduszny, wspaniałomyślny; dobry, sprzyjający»

Łaskawy uśmiech, spojrzenie.

Łaskawy los.

Życie było dla kogoś łaskawe.

∆ Polecać się łaskawej pamięci, prosić o łaskawe załatwienie czegoś, przybycie itp. «zwrot grzecznościowy różnych wypowiedzi»

∆ Łaskawy panie, łaskawa pani itp. «zwrot grzecznościowy»

∆ Bądź łaskaw, niech pan będzie łaskaw (łaskawy), bądźcie łaskawi itp. «zwrot grzecznościowy: bądź uprzejmy, niech pan będzie uprzejmy itp. (coś zrobić)»

◊ Być na łaskawym chlebie «być na czyimś utrzymaniu, zależeć od kogoś materialnie»

przen. «łagodny, niesurowy, niedokuczliwy»

Spędzić zimę w łaskawszym klimacie.