łobuziak

łobuziak
m III, DB. -a, N. \łobuziakkiem; lm M. -i, DB. -ów
pot. «psotny chłopiec, wyrostek; urwis, ulicznik»

Miły łobuziak.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • łobuziak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} łagodnie o chłopcu, który coś psoci, robi jakieś figle; urwis; łobuz w zn. 1. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten łobuziak znowu coś spsocił. Pocieszny, miły łobuziak. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aniołek — 1. Aniołek z różkami «urwis, łobuziak o niewinnym wyglądzie»: W agencji miałyśmy opinię aniołków. Ale aniołków z różkami – opowiadają, pokazując prezenty od znajomych: czarny cylinder z czerwonymi rogami, gipsowe diabełki, świecące rogi, których… …   Słownik frazeologiczny

  • antek — m III, DB. antektka, W.=M., N. antektkiem; lm M. antektki, DB. antektków pot. «łobuziak, ulicznik» ‹od imienia własnego› …   Słownik języka polskiego

  • gałgan — m IV, D. a, Ms. gałgannie; lm M. y 1. «zniszczony kawał tkaniny, łachman, szmata; częściej w lm: zniszczona odzież, ubranie w strzępach» Brudny, stary, wystrzępiony gałgan. Owinąć coś gałganami. Chodzić w gałganach. 2. zwykle w lm, pot. «ubrania …   Słownik języka polskiego

  • gawrosz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów «ulicznik paryski; urwis, łobuziak» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • nicpoń — m I, DB. nicpońonia; lm M. nicpońonie, DB. nicpońoni a. nicpońoniów «człowiek lekkomyślny, bezwartościowy; łobuziak, hultaj» …   Słownik języka polskiego

  • półdiablę — n IV, D. półdiablęęcia; lm M. półdiablęęta, D. półdiablęląt «zwykle o dziecku: urwis, łobuziak, psotnik» …   Słownik języka polskiego

  • urwipołeć — m I, DB. urwipołećłcia; lm M. urwipołećłcie, DB. urwipołećłciów a. urwipołećłci pot. żart. «psotnik, urwis, łobuziak» Zobacz, co te urwipołcie zrobiły …   Słownik języka polskiego

  • utrapieniec — m II, DB. utrapienieceńca, W. utrapienieceńcze (utrapienieceńcu); lm M. utrapienieceńcy, DB. utrapienieceńców pot. «człowiek (najczęściej chłopiec), przez którego ma się różne kłopoty, utrapienia; łobuziak» Co za los z tym utrapieńcem …   Słownik języka polskiego

  • wisus — m IV, DB. a, Ms. wisussie; lm M. y, DB. ów «urwis, psotnik, łobuziak» Gromada wisusów …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”