łopotać

łopotać
ndk IX, \łopotaćoczę (\łopotaćocę), \łopotaćoczesz (\łopotaćocesz), \łopotaćocz, \łopotaćał
«wydawać charakterystyczny odgłos powstający wskutek uderzenia jakiejś płaszczyzny o powietrze; powodować powstawanie takiego odgłosu»

Skrzydła, chorągwie łopoczą.

Wiatr łopocze żaglami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • łopotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIa, łopotaćocze || łopotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do tkanin, materiałów, folii, itp.: mocno falować pod wpływem powiewu powietrza, wiatru, wydając przy tym charakterystyczny odgłos; także: uderzać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łopotanie — n I rzecz. od łopotać …   Słownik języka polskiego

  • powiać — dk Xb, powiaćwieje, powiaćwiej, powiaćwiał powiewać ndk I, powiaćwa, powiaćają, powiaćaj, powiaćał 1. «o wietrze, podmuchu powietrza itp.: wionąć, zawiać, wiejąc przypłynąć» Powiało chłodem, mrozem. Od jeziora powiewa zimny wiatr. Od bagna… …   Słownik języka polskiego

  • furkotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, furkotaćoczę || furkotaćocę, furkotaćocze || furkotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszać się z furkotem; łopotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Suszące się prześcieradła furkoczą na wietrze. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trzepotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, trzepotaćoczę || trzepotaćoce, trzepotaćocze || trzepotaćoce {{/stl 8}}– zatrzepotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać czymś szybko, rytmicznie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”