łowny

łowny
1. «będący przedmiotem łowów»

Ptactwo łowne.

Zwierzyna łowna.

2. «umiejący łowić; taki, który zręcznie łowi (zwykle o kocie)»
□ Kot łowny, chłop mowny (nigdzie nie zginą).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • łowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do zwierzęcia: taki, na którego się poluje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwierzęta, ptaki łowne. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • babirusa — ż IV, CMs. babirusasie; lm D. babirusaus zool. «Babyroussa babirussa, ssak łowny z rodziny świń, występujący na Celebesie i sąsiednich wyspach; samce charakteryzują się silnie rozwiniętymi kłami szczęki górnej, które przebijają górną wargę i… …   Słownik języka polskiego

  • batalion — m IV, D. u, Ms. batalionnie; lm M. y 1. wojsk. «największy pododdział różnych rodzajów wojsk, składający się z 3 4 kompanii» Kobiecy batalion. Batalion szturmowy, karny. Batalion muszkieterski, ochotniczy a. muszkieterów, ochotników. Batalion… …   Słownik języka polskiego

  • bażant — m IV, DB. a, Ms. bażantncie; lm M. y «Phasianus, ptak łowny z rodziny kurowatych, pochodzenia azjatyckiego, o mocnym, zakrzywionym dziobie i długim ogonie, żyjący w stanie dzikim lub hodowany ze względu na smaczne mięso i ozdobne pióra» ‹czes.› …   Słownik języka polskiego

  • bekas — m IV, DB. a, Ms. bekassie; lm M. y «ptak łowny z rzędu mew siewek, o upierzeniu ochronnym, występujący w kilkunastu gatunkach w Eurazji, Afryce i Ameryce» Polować na bekasy. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • bekasik — m III, DB. a, N. bekasikkiem; lm M. i «Lymnocryptes minimus, ptak łowny, najmniejszy z grupy bekasów, długości ok. 20 cm, o delikatnym upierzeniu prawie czarnym, w rdzawe pręgi na grzbiecie» …   Słownik języka polskiego

  • cietrzew — m I, DB. cietrzewwia; lm M. cietrzewwie, D. cietrzewwi «Lyrurus tetrix, duży ptak łowny z rzędu kuraków, o upierzeniu czarnym (u samca) lub rdzawym (u samicy), odbywający charakterystyczne toki; żyje w wilgotnych, rzadkich lasach Europy i… …   Słownik języka polskiego

  • daniel — m I, DB. a; lm M. e, D. danielli «Dama dama, ssak łowny z rodziny jeleniowatych, o ubarwieniu letnim jasnopłowym w białe cętki, zimowym jednolitym szaropłowym; u samca łopatowate poroże; występuje w całej prawie Europie, spotykany też w Azji… …   Słownik języka polskiego

  • derkacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y a. ów zool. «Crex crex, ptak łowny z rzędu chruścieli, o rdzawobrunatnym upierzeniu, wysmukłym ciele, krótkim ogonie i charakterystycznym, terkoczącym głosie» ‹ukr.› …   Słownik języka polskiego

  • drop — m I, DB. droppia; lm M. droppie, D. droppi a. droppiów zool. «Otis tarda, najcięższy ptak latający z rodziny o tej samej nazwie, z rzędu żurawi; znanych jest przeszło dwadzieścia gatunków zamieszkujących Afrykę, Azję i płd. wsch. Europę; w Polsce …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”