bakalaureat

bakalaureat
[wym. bakalau-reat]
m IV, D. -u, Ms. \bakalaureatacie; lm M. -y
1. «najniższy stopień naukowy nadawany od XIII w. przez wszystkie prawie uniwersytety europejskie, obecnie głównie przez uniwersytety anglosaskie»
2. «dyplom nadawany przez władze uniwersyteckie (np. we Francji, w Szwajcarii) absolwentom szkół średnich po złożeniu przez nich egzaminów uprawniających do studiów w szkołach wyższych»
‹ze śrdwłc.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • bakalaureat — bakalaurèāt m <G bakalaureáta> DEFINICIJA 1. najniži akademski stupanj na zapadnoeuropskim sveučilištima (dodjeljuje se od 13. st.) 2. zast. ispit zrelosti; matura ETIMOLOGIJA srlat. baccalaureatus ≃ baccalaureus: stariji student …   Hrvatski jezični portal

  • Joan La Barbara — (* 8. Juni 1947 in Philadelphia) ist eine Sängerin und Komponistin zeitgenössischer Musik. La Barbara studierte an der Syracuse University bei Helen Boatwright, bevor sie ihr Bakalaureat an der New York University ablegte. Ab 1971 hat sie… …   Deutsch Wikipedia

  • bakałarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «osoba mająca bakalaureat» 2. daw. «nauczyciel szkoły elementarnej» ‹ze śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”