mieczowy

mieczowy
\mieczowywi
przym. od miecz
a) w zn. 1:

Pochwa mieczowa.

hist. Rycerze mieczowi, kawalerowie mieczowi, zakon mieczowy «niemiecki zakon rycerski założony w XIII w. w Inflantach, podbijający ziemie i ludy bałtyckie pod hasłami walki z pogaństwem i obrony Kościoła, połączony później z zakonem krzyżackim»
b) w zn. 2:

Wiązanie mieczowe.

c) w zn. 3:

Jacht mieczowy.

Łódź mieczowa.

d) w zn. 4:
∆ Linia mieczowa «męska linia rodu»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • mieczowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. miecz w zn. 1.: Mieczowe cięcie.; w zn. 2.: Wiązanie, połączenie mieczowe.; w zn. 3.: Mieczowa szczelina. Jacht mieczowy. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dingi — n ndm 1. mors. «gumowa pneumatyczna tratwa ratunkowa, wyposażona w butlę gazową (do napełniania komór), sprzęt ratunkowy i zapasy żywności» 2. żegl. «mały jacht mieczowy» ‹ang. z hind.› …   Słownik języka polskiego

  • jacht — m IV, D. u, Ms. jachcie; lm M. y «lekki statek żaglowy, czasem z silnikiem, przeznaczony do celów sportowych i turystycznych» Jacht regatowy, szkoleniowy. Jacht pełnomorski. Wycieczka jachtem. Pływać, podróżować jachtem. ∆ Jacht kilowy «jacht z… …   Słownik języka polskiego

  • jola — ż I, DCMs. jolali; lm D. jolali a. jol 1. żegl. «jacht mieczowy używany w sportowym żeglarstwie śródlądowym» 2. żegl. «niewielka łódź dwuwiosłowa (bączek) na okrętach wojennych, służąca do komunikacji z lądem» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • kawaler — m IV, DB. a, Ms. kawalererze; lm M. owie a. kawalererzy, DB. ów 1. «nieżonaty mężczyzna» Stary kawaler. Pozostał kawalerem. 2. «młody chłopiec, podrostek, młodzieniec» Dziarski kawaler. Wyrósł na wielkiego kawalera. 3. przestarz. «określenie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”