mienić się

mienić się
ndk VIa, \mienić sięnię się, \mienić sięnisz się, mień się, \mienić sięnił się
«przybierać różne, zmieniające się odcienie jakiejś barwy, zmieniać barwę, błyszczeć różnymi barwami; lśnić się, skrzyć się»

Rzeka mieni się w słońcu.

Łąka mieniła się od kwiatów.

Suknia mieni się barwami tęczy.

Mieniąca się tkanina.

◊ Mienić się na twarzy; twarz się komuś mieni «na przemian rumienić się i blednąć; czyjaś twarz rumieni się i blednie (pod wpływem różnorodnych uczuć)»
◊ Komuś mieni się w oczach «ktoś ma wrażenie barwnego migotania pod wpływem różnych wrażeń kolorystycznych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • mienić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. VIIb, mienić sięnię się, mienić sięni się {{/stl 8}}{{stl 7}} zmieniać barwę, odcień barwy, połysk; przybierać różne kolory, odcienie, wywołując wrażenie ich zmienności; migotać barwami, połyskiwać : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mienić — ndk VIa, mienićnię, mienićnisz, mień, mienićnił, mienićniony przestarz. «nadawać jakieś miano, nazywać kogoś lub coś kimś, czymś, jakimś; uważać, mieć kogoś lub coś za kogoś, za coś» Mienili go geniuszem. Mieniono ją piękną. mienić się strona… …   Słownik języka polskiego

  • jarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIa, jarzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świecić, żarząc się słabym punktowym światłem, zwykle o czerwonawym zabarwieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}W ciemnościach widać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pstrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mienić się różnymi kolorami; wyróżniać się jaskrawymi barwami na innym tle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na murze pstrzą się kolorowe plakaty. Czerwone róże pstrzą się wśród zieleni traw. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • srebrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} połyskiwać, mienić się, skrzyć się jak srebro : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śnieg się srebrzy. Szyby w oknach srebrzą się od szronu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • złocić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabierać złotego połysku, złotej barwy; mienić się, odbijać się od tła złotym kolorem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kaczeńce złocą się na łące. Kopuła kościoła złoci się w słońcu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • barwić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć zdolność przyjmowania określonej barwy; też: przyjmować określoną barwę {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} cechować się różnymi kolorami;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mienienie się — n I rzecz. od mienić się …   Słownik języka polskiego

  • rozmigotać się — dk IX, rozmigotać sięocze się (rozmigotać sięoce się), rozmigotać sięał się «rozświecić się nierównym lub przerywanym światłem, blaskiem; zacząć się mienić, skrzyć w wielu miejscach; rozlśnić się» Ulica rozmigotała się neonami. Niebo rozmigotało… …   Słownik języka polskiego

  • twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”