międlić

ndk VIa, \międlićlę, \międlićlisz, międl (\międlićlij), \międlićlił, \międlićlony

1. «dokonywać ręcznej lub mechanicznej wstępnej obróbki roślin włóknistych (lnu, konopi) po ich uprzednim roszeniu i suszeniu, polegającej na łamaniu i zgniataniu łodyg w celu oddzielenia włókien łykowych od części zdrewniałych (paździerzy)»

Międlić len na międlicy.

2. pot. «gnieść, ugniatać, miąć»

Międlić czapkę w rękach.

Międlić cukierek w ustach.

przen. «mówić, wymawiać coś niewyraźnie; mamrotać»

Międlić słowa, przekleństwa.

3. pot. «mówić, opowiadać, rozwodzić się nad czymś długo, nudno, mętnie, jałowo; ględzić»

Międlić jakiś temat.

4. techn. «dokonywać ręcznej lub mechanicznej obróbki wygarbowanych skór, polegającej na rozciąganiu i wyginaniu skór w celu pozbawienia ich sztywności»