Słownik języka polskiego . 2013.
mono- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający: jeden, pojedynczy; odpowiednik polskiego: jedno , np. monochromatyczny, monograficzny; monogamia, monosylaba» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
półsłówko — n II, N. półsłówkokiem; lm D. półsłówkowek 1. «małe, krótkie, pojedyncze słowo; monosylaba» Odpowiadać komuś półsłówkami. Zbywać kogoś, jakiś temat półsłówkami. Rzucać półsłówka. 2. «znaczące słówko; aluzja, niedopowiedzenie» Mówić o czymś… … Słownik języka polskiego
vientartinis — vientartìnis, ė adj. (2) žr. vientartis: Muno tarmė (žemaičių)… labai retai teišmeta senoviškąjį n suvisu, pratęsdama balsę vidurė[je] žodžių ir vientartìnėse dalelėse (monosylaba) LTI 557(Jn) … Dictionary of the Lithuanian Language
półsłówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. półsłówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyjś udział w rozmowie (wypowiedź, odpowiedź) w postaci pojedynczego słowa lub króciutkiego jedno , dwuwyrazowego zdania lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
