morowy

morowy
I
1. «zrobiony z mory»

Morowa suknia, morowe wstążki.

2. «podobny z połysku i deseniu do mory, taki jak mora»

Morowy deseń.

II
\morowywi
1. przestarz. «niosący, powodujący mór»
∆ Morowe powietrze, morowa zaraza «dżuma»
◊ dziś żywe: Unikać, strzec się, bać się itp. jak morowego powietrza, jak morowej zarazy; stronić, uciekać od kogoś, czegoś jak od morowego powietrza, jak od morowej zarazy «panicznie się bać kogoś, czegoś; stronić, uciekać od kogoś, czegoś»
2. rub. «o człowieku: godny uznania, przyzwoity, porządny, dzielny; równy»

Morowy chłop.

Morowy kolega.

3. rub. «o przedmiotach i czynnościach: przyjemny, dobry»

Morowa robota.

III
«dotyczący mory - czasu potrzebnego do wymówienia głoski krótkiej»
∆ jęz. Języki morowe «języki prozodyczne wyzyskujące cechy sylab (ich długość lub krótkość) do rozróżniania i oddzielania jednych wyrazów od drugich, przy czym istotny dla charakteru sylaby jest nie tylko jej element zgłoskotwórczy (samogłoska), ale także jej granice; językami morowymi są np. łacina i greka»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • morowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, morowywi, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} tylko o osobach: godny uznania, dzielny; też: taki, na którym można polegać, równy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Morowy chłopak, facet. Morowa dziewczyna! Nie dała sobą pomiatać. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • morowy — Bać się kogoś, czegoś jak morowego powietrza, jak morowej zarazy zob. bać się 1. Unikać, strzec się, wystrzegać się kogoś, czegoś jak morowego powietrza, jak morowej zarazy; stronić od kogoś, od czegoś jak od morowego powietrza, jak od morowej… …   Słownik frazeologiczny

  • Шаруга, Лешек — Лешек Шаруга, собственно Александр Вирпша (польск. Leszek Szaruga, Aleksander Wirpsza, 28 февраля 1946, Краков)  польский поэт, переводчик, историк литературы и литературный критик. Содержание 1 Биография 2 Книги …   Википедия

  • chłop — m IV, DB. a, C. u, Ms. chłoppie; lm DB. ów 1. lm M. ci i «drobny rolnik, najczęściej prowadzący samodzielną gospodarkę» Chłop małorolny. Chłopi pańszczyźniani. Chłop spółdzielca. Uwłaszczenie chłopów. Rządy robotników i chłopów. Ch …   Słownik języka polskiego

  • morus — I m IV, DB. a, Ms. morussie; lm M. y, DB. ów rub. «człowiek sympatyczny, porządny, morowy» II m IV, DB. a, Ms. morussie; lm M. y, DB. ów pot. «ktoś umorusany, zabrudzony; smoluch, brudas» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”