bałamucić

bałamucić
ndk VIa, \bałamucićcę, \bałamucićcisz, \bałamucićuć, \bałamucićcił, \bałamucićcony
1. «starać się pozyskać czyjeś (zwykle kobiety) względy, zawracać komuś głowę; flirtować, kokietować»

Bałamucić dziewczynę.

Bałamucić cudzą żonę.

2. «wprowadzać w błąd; zakłócać czyjś spokój, niepokoić czymś»

Bałamucić kogoś nieprawdziwymi wieściami.

3. «marnować czas, próżnować; guzdrać się, marudzić»

Bałamucić czas.

Bałamucić zamiast pracować.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • bałamucić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bałamucićcę, bałamucićci, bałamucićuć, bałamucićcony {{/stl 8}}– zbałamucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbudzać w kim (zazwyczaj w kobiecie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bałamucenie — n I rzecz. od bałamucić …   Słownik języka polskiego

  • durzyć — ndk VIb, durzyćrzę, durzyćrzysz, durzyćrzył «wprowadzać kogoś w błąd, zawracać komuś głowę, oszukiwać; zwodzić, oszałamiać, bałamucić» Durzyć komuś głowę. Durzyć łatwowiernych ludzi. durzyć się «podkochiwać się w kimś, zawracać sobie kimś głowę»… …   Słownik języka polskiego

  • kołować — ndk IV, kołowaćłuję, kołowaćłujesz, kołowaćłuj, kołowaćował, kołowaćowany 1. «zataczać koła; krążyć, wirować, kręcić się» Orzeł kołuje w przestworzach. przen. Myśli kołują komuś w głowie. 2. «nadkładać drogi, obchodzić coś kołem; objeżdżać,… …   Słownik języka polskiego

  • mamić — ndk VIa, mamićmię, mamićmisz, mam, mamićmił, mamićmiony «zwodzić kogoś fałszywymi pozorami, bałamucić, tumanić; działać przyciągająco, wabić, nęcić» Mamić kogoś obietnicami, złudną nadzieją …   Słownik języka polskiego

  • manić — ndk VIa, manićnię, manićnisz, mań, manićnił, manićniony «zwodzić kogoś pozorami, bałamucić, tumanić, oszukiwać; działać przyciągająco, wabić, nęcić; mamić» …   Słownik języka polskiego

  • tumanić — ndk VIa, tumanićnię, tumanićnisz, tumanićań, tumanićnił, tumanićniony «mącić komuś w głowie, wprowadzać w błąd, bałamucić, mamić» Tumanił ją różnymi obietnicami …   Słownik języka polskiego

  • uwieść — dk XI, uwiodę, uwiedziesz, uwiedź, uwiódł, uwiodła, uwiedli, uwiedziony, uwiedzeni uwodzić ndk VIa, uwieśćdzę, uwieśćdzisz, uwódź, uwieśćdził, uwieśćdzony 1. «zbałamucić kogoś zalotami; bałamucąc, czarując doprowadzić do stosunku płciowego; w ndk …   Słownik języka polskiego

  • balamūtyti — ×balamū̃tyti, ija, ijo (brus. бaлaмyтить, l. bałamucić) intr., tr. ką nors netinkamai daryti, kvailioti, plepėti, gaišti, klaidinti: Nebalamū̃tyk kaip girtas Krtn. Girtas balamū̃tija, t. y. plepa J. Byskupai ... nieko šitokio nemokė ... kaip… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • mamić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mamićmię, mamićmi, mamićmiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbudzać w kimś nadzieję na coś sprytnymi kłamstwami zgodnymi z czyimiś pragnieniami i ambicjami; zwodzić, łudzić,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”