mruczeć

mruczeć
ndk VIIb, \mruczećczę, \mruczećczysz, mrucz, \mruczećczał, \mruczećczeli, \mruczećany - mruknąć dk Va, \mruczećnę, \mruczećniesz, \mruczećnij, \mruczećnął, \mruczećnęła, \mruczećnęli, \mruczećnięty, \mruczećnąwszy
1. «o niektórych zwierzętach: wydawać charakterystyczny głos na znak zadowolenia»

Lew, niedźwiedź mruczy.

Mruczący kot.

2. «mówić coś cicho, niewyraźnie, niezrozumiale, nucić, śpiewać bez słów; mamrotać»

Mruczał jakąś melodię.

Mruknął coś pod nosem na powitanie.

Nie mruknął nawet słowa.

3. zwykle ndk, rzad. «narzekać, szemrać, protestować (niezbyt głośno)»

Mruczeć na czyjąś rozrzutność.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • mruczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, mruczećczę, mruczećczy, mruczećczał, mruczećczeli {{/stl 8}}– mruknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mruczećnę, mruczećnie, mruczećnij, mruczećnął, mruczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mruczeć — (coś) pod nosem zob. nos 10 …   Słownik frazeologiczny

  • mruknąć — → mruczeć …   Słownik języka polskiego

  • мурчать — ворчать (о медведе) . Вероятно, звукоподражательное, как и мурлыкать. Более стар. образования этого рода: польск. mrukac, mruczec ворчать наряду со словен. mrčati ворчать, рычать , польск. markotac – то же, markot ворчание ; см. Мi. ЕW 204;… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

  • wąs — 1. Młodzieniec, chłopak, chłop itp. pod wąsem «młody mężczyzna, któremu rosną już wąsy, który wkracza w dorosłość»: (...) Janusz okazał się (...) młodym człowiekiem pod wąsem, wyrośniętym, opalonym i bardzo ładnym, z kasztanowatą czupryną i… …   Słownik frazeologiczny

  • mamrotać — ndk IX, mamrotaćoczę (mamrotaćocę), mamrotaćoczesz (mamrotaćocesz), mamrotaćocz, mamrotaćał, mamrotaćany «mówić półgłosem, niewyraźnie, niezrozumiale; mruczeć pod nosem» Mamrotać przez sen …   Słownik języka polskiego

  • mruczenie — n I rzecz. od mruczeć …   Słownik języka polskiego

  • nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”