mrugnąć

mrugnąć

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • mrugnąć — (Nawet) nie mrugnąć okiem «nie poruszyć się, nie zareagować na coś, zachować się obojętnie, dając dowód swego opanowania lub braku wrażliwości»: Tymczasem nie uczynił nic, nie mrugnął okiem, udając, że nic się nie stało! J. Krzysztoń, Obłęd …   Słownik frazeologiczny

  • nie mrugnąć okiem — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie okazywać emocji, nie poruszyć się, pozostać obojętnym, biernym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawet nie mrugnął okiem, gdy mu powiedziałam, że kłamie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mrugać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, mrugaćam, mrugaća, mrugaćają {{/stl 8}}– mrugnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mrugaćnę, mrugaćnie, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybko zamykać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… …   Słownik języka polskiego

  • domyślnie — domyślnieej «domyślając się; znacząco» Mrugnąć do kogoś domyślnie. Uśmiechnąć się domyślnie …   Słownik języka polskiego

  • momentalny — «szybki, błyskawiczny; natychmiastowy» Momentalna odpowiedź. Momentalny odruch, skutek. ∆ jęz. Czasowniki momentalne «czasowniki dokonane oznaczające czynność chwilową, dokonującą się w jednym momencie, np. kichnąć, mrugnąć, stuknąć, trzasnąć» …   Słownik języka polskiego

  • mrugnięcie — n I rzecz. od mrugnąć …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • perski — «dotyczący Persji, pochodzący z Persji, taki jak w Persji» Państwo perskie. Perska waza. Sztuka perska. ∆ Perski dywan, kobierzec «dywan, kobierzec pochodzący z Persji, o dużej, stonowanej skali barw, zdobiony motywami roślinnymi, scenami… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”