Mrużyć oczy w słońcu, od światła.
Oczy się mrużą od blasku.
Oczy dziecka mrużą się sennie.
Słownik języka polskiego . 2013.
mrużyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, mrużyćżę, mrużyćży, mrużyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} zamykać częściowo oczy, przysłaniać je powiekami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mrużyć oczy od blasku. Mrużyć sennie powieki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mrużyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o powiece, oku: przymykać się, zwężać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczy się mrużą od silnego światła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
jasność — ż V, DCMs. jasnośćści 1. blm «światło, blask wysyłane przez źródło światła; intensywność światła, oświetlenia» Oślepiająca, wielka, promienna jasność. Jasność dnia. Mrużyć oczy przed jasnością słońca. ∆ fot. Jasność obiektywu «wielkość… … Słownik języka polskiego
mrużenie — ↨ mrużenie się n I rzecz. od mrużyć (się) … Słownik języka polskiego
oczko — n II, N. oczkokiem; lm M. oczkoka, D. oczek 1. lm M. oczkoka a. oczkoki «małe oko; pieszczotliwie o oku» Małe, chytre, rozbiegane oczka. Piwne oczka dziecka. Zamknij oczka i śpij. ∆ Pawie oczko a) «mieniące się tęczowo kółko na końcu piór… … Słownik języka polskiego
powieka — ż III, CMs. powiekaece; lm D. powiekaek «ruchoma fałda skórno mięśniowa, wysłana spojówką, zakończona rzęsami, chroniąca oko przed urazami mechanicznymi, zbyt silnym światłem itp.» Dolna, górna powieka. Mrużyć powieki. Przymknąć, zacisnąć powieki … Słownik języka polskiego
sennie — sennieej 1. «w sposób właściwy komuś sennemu, śpiącemu» Mruknąć, odezwać się sennie. Sennie mrużyć oczy. Poruszać się sennie. 2. «w sposób wywołujący sen; usypiająco» Nastrajać sennie. Było cicho i sennie. przen. Żaglówka sennie kołysała się na… … Słownik języka polskiego
ślepie — n I, D. ślepiepia; lm M. ślepiepia, D. ślepiepiów a. ślepiepi zwykle w lm 1. «oczy zwierzęcia» Błyszczące ślepia kota. Dzikie, złe ślepia wilka. 2. posp. «oczy ludzkie» Wybałuszać, wytrzeszczać na kogoś ślepia. Błysnąć, łypnąć ślepiami. Mrużyć… … Słownik języka polskiego
blask — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silne, jaskrawe światło; także: jasność, światło, zwykle odbijające się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blask ognia, słońca, reflektorów. Blaski… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
