banderowiec

banderowiec
m II, DB. \banderowiecwca; lm M. \banderowiecwcy, DB. \banderowiecwców
pot. «członek ukraińskiej organizacji nacjonalistyczno-faszystowskiej, działającej w okresie II wojny światowej»
‹od nazwiska›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • banderowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. banderowiecwcu || banderowiecwcze; lm M. banderowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} żołnierz ukraińskich oddziałów wojskowych z czasów II wojny światowej, dowodzonych przez Stepana Banderę (w społeczeństwie polskim z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”