nadrzędny

nadrzędny
\nadrzędnyni
«stojący wyżej w jakiejś hierarchii (np. mający zwierzchnią władzę nad czymś), obejmujący szereg jednostek podrzędnych, podporządkowanych sobie; zwierzchni, kierowniczy»

Nadrzędne instytucje, organy, władze.

Jednostka organizacyjnie nadrzędna.

Nadrzędne stanowisko.

Nadrzędne racje.

Wartości nadrzędne.

filoz. Pojęcie nadrzędne «w logice: pojęcie obejmujące inne pojęcie o mniejszym zakresie»
jęz. Zdanie nadrzędne «zdanie (w obrębie zdania złożonego), któremu podporządkowane jest inne zdanie, zwane podrzędnym»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • nadrzędny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nadrzędnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} będący wyżej w jakiejś hierarchii (np. stopni wojskowych, naukowych, administracyjnych), obejmujący jednostki podporządkowane sobie; w grupie ludzkiej: posiadający jakiś zakres władzy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwierzchni — «nadrzędny w jakiejś hierarchii, będący na czele; naczelny, kierowniczy» Władza zwierzchnia …   Słownik języka polskiego

  • dewolucja — ż I, DCMs. dewolucjacji; lm D. dewolucjacji (dewolucjacyj) praw. «przeniesienie na żądanie strony kompetencji do rozstrzygnięcia sprawy z jednego organu administracyjnego na inny, zwykle nadrzędny» ‹n. łac.› …   Słownik języka polskiego

  • dla — «przyimek łączący się z dopełniaczem» 1. «tworzy wyrażenia oznaczające cel, skutek osiągalny» Poświęcić się dla dobra ludzi, dla ojczyzny. Robić coś dla przyjemności. Zatrzymać się dla nabrania tchu. 2. «tworzy wyrażenia oznaczające, że ktoś… …   Słownik języka polskiego

  • matka — ż III, CMs. matkatce; lm D. matkatek 1. «kobieta mająca własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)» Karmiąca, młoda matka. Rodzona matka. Poczuć się, zostać matką. ∆ Matka chrzestna a) «kobieta przedstawiająca do… …   Słownik języka polskiego

  • nad- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający znaczenie zmniejszenia albo zwiększenia zasobu czegoś, np. nadpić; naddać, nadłożyć, nadmurować, nadsypać» b) «oznaczający fazę początkową tego, co oznacza czasownik podstawowy, np.… …   Słownik języka polskiego

  • nadrzędnie — przysłów. od nadrzędny Instytucja powiązana z inną nadrzędnie …   Słownik języka polskiego

  • nadrzędnik — m III, D. a, N. nadrzędnikkiem; lm M. i jęz. «element nadrzędny składniowo w stosunku do innego elementu» …   Słownik języka polskiego

  • nadrzędność — ż V, DCMs. nadrzędnośćści rzecz. od nadrzędny Nadrzędność organizacyjna, służbowa. Nadrzędność logiczna zdania …   Słownik języka polskiego

  • orzeczenie — n I; lm D. orzeczenieeń 1. rzecz. od orzec. 2. «sąd, zdanie, opinia, decyzja» Orzeczenie lekarskie. Wydać orzeczenie o niezdolności do pracy. 3. jęz. «część zdania (wyraz lub wyrazy), za pomocą której orzeka się o podmiocie zdania; wyraża ona… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”