nalecieć

nalecieć
dk VIIa, \naleciećcę, \naleciećcisz, \naleciećleć, \naleciećciał, \naleciećcieli - nalatywać ndk VIIIa, \naleciećtuję, \naleciećtujesz, \naleciećtuj, \naleciećywał
1. częściej dk, z podmiotem w dopełniaczu «o wielu owadach, ptakach itp.: unosząc się w powietrzu, fruwając przedostać się do wnętrza jakiegoś pomieszczenia, na jakiś teren»

Naleciało wiele dzikich kaczek nad jezioro.

Naleciało komarów do namiotu.

przen. «napłynąć gdzieś unosząc się w powietrzu»

Chmury nalatywały na szczyty gór.

2. częściej dk, pot. «biegnąc szybko wpaść na kogoś, na coś»

Biegnące dzieci nalatywały na siebie przez nieuwagę.

Nalecieć na bramkarza w czasie meczu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • nalecieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nalatywać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nalatywać — → nalecieć …   Słownik języka polskiego

  • nalatywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, nalatywaćtuję, nalatywaćtuje {{/stl 8}}– nalecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, nalatywaćcę, nalatywaćci, nalatywaćciał, nalatywaćcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}częściej dk… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”