namiętny

namiętny
\namiętnyni
1. «odznaczający się gwałtownością uczuć, będący ich wyrazem; gwałtowny, bardzo silny»

Namiętny gniew, płacz, protest.

Namiętne słowa.

Namiętna wypowiedź.

2. «erotyczny, zmysłowy, podniecający, wywołujący pożądanie»

Namiętne pocałunki, spojrzenia, uściski.

Namiętny kochanek.

3. «opanowany pasją do czegoś, zapalony do czegoś, wykazujący jednostronne zainteresowanie jakąś dziedziną; nałogowy»

Namiętny palacz, gracz.

Namiętny czytelnik kryminałów.

Namiętny zbieracz starych druków.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • namiętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, namiętnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się gwałtownością uczuć, emocji, reakcji itp.; też: świadczący o tym; gorący, ognisty, płomienny : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żarliwy — żarliwywi, żarliwywszy 1. «oddający się czemuś z wielkim zapałem, przejęciem, z gorliwością; namiętny, zapalony, gorliwy» Żarliwy wielbiciel, obrońca. Żarliwi zwolennicy, wyznawcy. 2. «świadczący o czyimś zapale, przejęciu się czymś; namiętny»… …   Słownik języka polskiego

  • Стерн, Анатоль — Анатоль Стерн (польск. Anatol Stern; 24 октября 1899, Варшава 19 октября 1968, там же) польский поэт, прозаик, литературный и кинокритик, сценарист и переводчик. Вместе с Бруно Ясеньски является автором манифеста польского футуризма Nuż w… …   Википедия

  • biblioman — m IV, DB. a, Ms. bibliomannie; lm M. ni, DB. ów «namiętny miłośnik, kolekcjoner książek; bibliofil» Gromadzić książki z namiętnością bibliomana. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • burzliwy — burzliwywi, burzliwywszy 1. «odznaczający się burzami; pełen burz» Burzliwe lata. Burzliwy rok. Burzliwa pogoda. przen. «obfitujący w niezwykłe wydarzenia, wstrząsy dziejowe, pełen niepokoju, zamętu; niespokojny» Burzliwe czasy. Burzliwe dzieje.… …   Słownik języka polskiego

  • gorącokrwisty — gorącokrwistyiści «o koniach (głównie o wierzchowcach): będący rasy szlachetnej; o rasach końskich: szlachetny» Gorącokrwisty arab. przen. «o ludziach: krewki, popędliwy, zapalczywy, namiętny» …   Słownik języka polskiego

  • gorący — gorącyrętszy 1. «mający wysoką temperaturę, bardzo ciepły; silnie nagrzany, rozpalony, upalny, skwarny; silnie grzejący, ogrzewający, prażący» Gorący dzień, gorące lato. Gorące powietrze, słońce. Gorący garnek, piec. Gorące żelazko. Gorąca kawa,… …   Słownik języka polskiego

  • gracz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «człowiek biorący udział w grze towarzyskiej, sportowej, hazardowej» Dobry, doskonały gracz w kręgle, w szachy, w piłkę nożną. Nałogowy, namiętny gracz karciany. Gracze klubu „Spójnia . przen. «o kimś… …   Słownik języka polskiego

  • gwałtowny — gwałtownyni, gwałtownyniejszy 1. «impulsywny, porywczy, wybuchowy» Gwałtowne usposobienie. Był gwałtowny, nie umiał panować nad sobą. 2. «mający znaczne natężenie; burzliwy, namiętny, żywiołowy» Gwałtowna ulewa. Gwałtowny płacz. Unikać… …   Słownik języka polskiego

  • hazardzista — m odm. jak ż IV, CMs. hazardzistaiście; lm M. hazardzistaiści, DB. hazardzistatów «człowiek uprawiający hazard; hazardowy gracz» Namiętny, zapalony hazardzista. Emocje, zaciętość hazardzisty …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”