nawijać

nawijać
ndk I, \nawijaćam, \nawijaćasz, \nawijaćają, \nawijaćaj, \nawijaćał, \nawijaćany - nawinąć dk Vb, \nawijaćnę, \nawijaćniesz, \nawijaćwiń, \nawijaćnął, \nawijaćnęła, \nawijaćnęli
1. «okręcać coś na czymś, motać na coś, zwijać coś na czymś»

Nawijać nici na szpulkę.

Nawinąć włosy na wałki.

Lina nawinięta na blok.

2. tylko ndk, pot. «mówić długo, bez przerw; gadać, paplać»

Nawijała już godzinę i wszyscy mieli tego dość.

nawijać się - nawinąć się
1. «być nawijanym»

Taśma nawijała się na bęben.

2. «zjawiać się, pojawiać się gdzieś niespodzianie wówczas, gdy się jest właśnie potrzebnym, gdzie można być pomocnym; nadarzać się, trafiać się, nastręczać się»

Nawinął się pomocnik.

Nawijała się okazja, korzystna transakcja.

◊ Nawijać się komuś na oczy, przed oczy, pod rękę, pod pióro itp. «zjawiać się przypadkiem w najbliższej odległości od kogoś, tuż obok kogoś; pojawiać się nagle, nasuwać się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • nawijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nawijaćam, nawijaća, nawijaćają, nawijaćany {{/stl 8}}– nawinąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, nawijaćnę, nawijaćnie, nawijaćwiń, nawijaćnął, nawijaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} okręcać, owijać coś wokół czegoś;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawijać — mówić …   Słownik gwary warszawskiej

  • nawijać się — pot. Nawinąć się komuś na oczy, przed oczy, pod rękę «zjawić się przypadkiem w najbliższej odległości od kogoś, tuż obok kogoś; pojawić się nagle»: Grubas sapnął i przychwycił pierwszego kelnera, który mu się pod rękę nawinął. J. Andrzejewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • nawijać z kitem — kłamać …   Słownik gwary warszawskiej

  • nawinąć — → nawijać …   Słownik języka polskiego

  • kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

  • motać — ndk I, motaćam, motaćasz, motaćają, motaćaj, motaćał, motaćany 1. «nawijać (nici, przędzę itp.) na coś, obwijać wkoło czegoś, zwijać w motek» Motać wełnę, nici. 2. «plątać, wikłać, gmatwać (nici, pasma czegoś)» Wiatr motał włosy. 3. «robić… …   Słownik języka polskiego

  • motek — m III, D. motektka, N. motektkiem; lm M. motektki 1. «pewna liczba kolisto namotanych pasm nici, przędzy itp., zwykle zwiniętych luźno w podłużny pęczek» Motek wełny. Kordonek w motkach. 2. «to, na co się nawija nici, przędzę itp.; szpulka z… …   Słownik języka polskiego

  • nić — ż V, DCMs. nici; lm MD. nici, N. nićmi 1. «rodzaj bardzo cienkiego sznureczka ze skręconych włókien, używanego do szycia, tkania itp.» Cienka, gruba, mocna nić. Nici bawełniane, lniane. Zwijać nici. Nawijać nici na kłębek. Serca niebieskie poi… …   Słownik języka polskiego

  • przewijać — ndk I, przewijaćam, przewijaćasz, przewijaćają, przewijaćaj, przewijaćał, przewijaćany przewinąć dk Vb, przewijaćnę, przewijaćniesz, przewijaćwiń, przewijaćnął, przewijaćnęła, przewijaćnęli, przewijaćnięty, przewijaćnąwszy 1. «owijać coś na nowo …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”