barwienie

barwienie
↨ barwienie się
n I
rzecz. od barwić (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • farbiarstwo — n III, Ms. farbiarstwowie, blm «dział przemysłu, barwienie wszelkich surowców, np. włókien, tkanin, skór, dziś prawie wyłącznie barwnikami syntetycznymi» Farbiarstwo włókiennicze …   Słownik języka polskiego

  • galwanochromia — ż I, DCMs. galwanochromiamii, blm techn. «barwienie wyrobów metalowych za pomocą elektrolizy» ‹od nazwiska fizyka + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • merceryzacja — ż I, DCMs. merceryzacjacji, blm włók. «nadawanie przędzy lub tkaninie bawełnianej połysku i podatności na barwienie przez działanie na nie roztworem ługu sodowego» ‹od nazwiska chemika› …   Słownik języka polskiego

  • metalochromia — ż I, DCMs. metalochromiamii, blm techn. «barwienie wypolerowanych metali za pomocą ogrzewania, utleniania powierzchni itp. w taki sposób, aby nie traciły połysku» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • parownik — m III, D. a, N. parownikkiem; lm M. i 1. techn. «podstawowy wymiennik ciepła urządzeń chłodniczych parowych, w którym ciekły czynnik chłodzący paruje kosztem ciepła odbieranego od otaczającego środowiska i przedmiotów chłodzonych» 2. techn.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”