nędznie

nędznie
\nędznieej
1. «ubogo, biednie; jak nędzarz»

Nędznie ubrany.

Pokój nędznie umeblowany.

Wyglądać nędznie.

Mieszkać, żyć, żywić się nędznie.

◊ Nędznie zginąć, umrzeć, skończyć «zginąć, umrzeć bez sławy, w zapomnieniu, w nędzy»
2. «licho, słabo, skąpo»

Nędznie płacić, wynagradzać.

3. «nieumiejętnie, niedbale, niedołężnie, marnie, byle jak»

Nędznie uprawiana ziemia.

Pismo nędznie redagowane.

Nędznie szyć, gotować.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • nędznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., nędznieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób świadczący o nędzy, ubóstwie; biednie, ubogo; też: cierpiąc nędzę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubierać się, mieszkać nędznie. Coś wygląda… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nędznie — zginąć, umrzeć, skończyć «zginąć, umrzeć w warunkach niegodnych człowieka»: Wiktor był geniuszem, ale i szaleńcem; nigdy nie żałowałam, że tak nędznie skończył. T. Mirkowicz, Pielgrzymka …   Słownik frazeologiczny

  • zginąć — Nędznie zginąć zob. nędznie. Zginąć jak kamień w wodę, w wodzie zob. kamień 12. Zginąć komuś z oczu zob. oko 79. Zginąć na polu chwały zob. chwała 2. Zginąć z czyjejś ręki, z czyichś rąk zob. ręka 38 …   Słownik frazeologiczny

  • biednie — biednieej «w sposób świadczący o biedzie; skromnie, nędznie, ubogo» Człowiek biednie ubrany. Biednie umeblowane mieszkanie. Żyć biednie …   Słownik języka polskiego

  • kiepsko — pot. «licho, źle, marnie, nędznie» Sala, ulica kiepsko oświetlona. Coś jest wykonane, zrobione kiepsko. Kiepsko się komuś powodzi. ◊ Czuć się kiepsko; jest z kim kiepsko «być słabym, chorym; ktoś jest słaby, chory» …   Słownik języka polskiego

  • łapserdak — m III, DB. a, N. łapserdakkiem; lm M. i, DB. ów pogard. «człowiek źle, nędznie ubrany; obdartus, obszarpaniec; także: łobuz, gałgan, nicpoń» …   Słownik języka polskiego

  • odziać — dk Xb, odzieję, odziejesz, odziej, odział, odziali a. odzieli, odziany odziewać ndk I, odziaćam, odziaćasz, odziaćają, odziaćaj, odziaćał, odziaćany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, sprawić komuś ubranie; okryć, przyodziać» Nędznie odziany… …   Słownik języka polskiego

  • opłakanie — «w sposób godny pożałowania, nędznie, licho, smutno» Wyglądać opłakanie …   Słownik języka polskiego

  • ubogo — ubożej 1. «w sposób świadczący o ubóstwie; skromnie, nędznie, biednie» Ubogo ubrany. Człowiek wyglądający ubogo. Mieszkać, żyć ubogo. □ Choć ubogo, ale chędogo. 2. «skromnie, nieefektownie, nikle; bez polotu, bez fantazji» Książka ubogo… …   Słownik języka polskiego

  • źle — gorzej 1. «nie tak jak trzeba, nie tak jak być powinno, nienależycie, nieodpowiednio, niedobrze» Źle uczyć. Źle sprzątać. Źle coś wybrać. Źle zadecydować o czymś. Źle pojęta solidarność. Źle ubrany, uczesany. ∆ Źle wychowany, źle ułożony «nie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”