niechlujnie

niechlujnie
\niechlujnieej
przysłów. od niechlujny

Wyglądać niechlujnie.

Być niechlujnie ubranym.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • niechlujnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., niechlujnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. niechlujny w zn. 1.: Ubierać się niechlujnie.; w zn. 2.: Niechlujnie zawiązany krawat. Niechlujnie wypełniona ankieta. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jeść — 1. pot. Czym, z czym to się je? «jak należy z tym postępować, jak sobie z tym poradzić, co to jest»: Nie jestem już dziewicą, nie bój się, wiem czym to się je (...). J. Kaczmarski, Plaża. 2. Jeść jak kurczę, jak ptaszek, jak wróbelek «nie mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • nieporządnie — nieporządnieej «bez porządku, ładu, systematyczności; niestarannie, niechlujnie; chaotycznie, bezładnie» Ktoś nieporządnie ubrany, uczesany. Nieporządnie utrzymane mieszkanie. Nieporządnie opowiadać, pracować …   Słownik języka polskiego

  • nieświeży — 1. «o artykułach spożywczych: długo leżący, dawno przyrządzony, nie nadający się do jedzenia, do użytku; stary, czerstwy, zwiędły, zepsuty» Nieświeży chleb. Nieświeże masło, mięso. Nieświeże potrawy. Nieświeża włoszczyzna. 2. «długo używany;… …   Słownik języka polskiego

  • paprać — ndk IX, papraćprzę, papraćprzesz, paprz, papraćał, papraćany 1. pot. «babrać, brudzić, walać» Paprać ubranie. Paprać książkę tuszem. 2. pot. «robić coś niedbale, niechlujnie» Paprać robotę. paprać się 1. pot. strona zwrotna czas. paprać w zn. 1… …   Słownik języka polskiego

  • rozmamłany — rozmamłanyni posp. «ubrany niedbale, niechlujnie, niekompletnie, mający na sobie porozpinane ubranie (zwykle na piersiach); o ubraniu: nie zapięty, porozpinany; zmięty» Chodził po mieszkaniu rozmamłany. Miał na sobie rozmamłaną koszulę. przen.… …   Słownik języka polskiego

  • spaprać — dk IX, spapraćprzę, spapraćprzesz, spaprz, spapraćał, spapraćany pot. «zrobić coś źle, niedbale, niechlujnie» Spaprana robota …   Słownik języka polskiego

  • stworzenie — n I 1. rzecz. od stworzyć. ◊ Od stworzenia świata «od wieków, od bardzo dawna» 2. lm D. stworzenieeń «istota żywa; człowiek lub zwierzę» Biedne, niewinne, słabe stworzenie. Młode stworzenie. Dziwne z ciebie stworzenie. Lubił wszelkie stworzenia.… …   Słownik języka polskiego

  • zatabaczony — zatabaczonyczeni 1. «zabrudzony, poplamiony tabaką» Zatabaczone wąsy. Zatabaczony nos. 2. przestarz. «niechlujnie wyglądający, zaniedbany; także: staromodny, zacofany» Zatabaczony belfer. Zatabaczeni konserwatyści …   Słownik języka polskiego

  • chałturnik — Ktoś, kto pracuje niechlujnie lub nieuważnie, zwłaszcza z braku motywacji Eng. Someone who works slovenly or carelessly, especially without motivation …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”