niedbalstwo

niedbalstwo
n III, Ms. \niedbalstwowie, blm
«brak dbałości o coś, zaniedbywanie czegoś; niestaranność»

Karcić kogoś za niedbalstwo.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • niedbalstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. niedbalstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak należytej troski, dbałości o coś, staranności, rzetelności; zaniedbywanie czegoś, niestaranność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karygodne niedbalstwo. Oduczyć kogoś niedbalstwa.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaniedbać — dk I, zaniedbaćam, zaniedbaćasz, zaniedbaćają, zaniedbaćaj, zaniedbaćał, zaniedbaćany zaniedbywać ndk VIIIa, zaniedbaćbuję, zaniedbaćbujesz, zaniedbaćbuj, zaniedbaćywał, zaniedbaćywany «nie zrobić czegoś przez niedbalstwo, zlekceważenie, nie… …   Słownik języka polskiego

  • gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… …   Słownik języka polskiego

  • rażący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. razić (p.) rażący w użyciu przym. 1. «nieprzyjemny dla oczu, zmysłów, oślepiający; rzucający się w oczy, jaskrawy» Rażący żar słońca. Rażące światło reflektorów. Rażące zestawienie kolorów. 2. «o ujemnych… …   Słownik języka polskiego

  • stuknąć — dk Va, stuknąćnę, stuknąćniesz, stuknąćnij, stuknąćnął, stuknąćnęła, stuknąćnęli, stuknąćnąwszy, stuknąćnięty 1. forma dk czas. stukać (p.) 2. pot. «uderzyć kogoś; uderzyć w coś, o coś; walnąć» Tramwaj go stuknął. Samochód stuknął w latarnię. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • wytknąć — dk Va, wytknąćtknę, wytknąćtkniesz, wytknąćtknij, wytknąćtknął, wytknąćtknęła, wytknąćtknęli, wytknąćtknięty, wytknąćtknąwszy wytykać ndk I, wytknąćam, wytknąćasz, wytknąćają, wytknąćaj, wytknąćał, wytknąćany 1. «wysunąć, wystawić, wysadzić na… …   Słownik języka polskiego

  • zagrzybić — dk VIa, zagrzybićbię, zagrzybićbisz, zagrzybićgrzyb, zagrzybićbił, zagrzybićbiony «zarazić grzybem» Przez niedbalstwo zagrzybili magazyn. zagrzybić się «o wilgotnych pomieszczeniach, murach itp.: pokryć się, porosnąć grzybem» Ściany piwnicy… …   Słownik języka polskiego

  • zaniedbanie — n I 1. rzecz. od zaniedbać. 2. lm D. zaniedbanieań «stan rzeczy lub ludzi zaniedbanych, zostawionych bez opieki, dozoru; brak dbałości o coś, brak zainteresowania, staranności; niedbalstwo» Całkowite, długoletnie, poważne, wiekowe, zaniedbanie.… …   Słownik języka polskiego

  • zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek …   Słownik języka polskiego

  • zwymyślać — dk I, zwymyślaćam, zwymyślaćasz, zwymyślaćają, zwymyślaćaj, zwymyślaćał, zwymyślaćany «skarcić kogoś ostro, skrzyczeć kogoś używając obelżywych słów» Zwymyślać kogoś ordynarnie. Zwymyślać kogoś za niedbalstwo. Zwymyślać kogoś od ostatnich …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”