- niedobry
- \niedobrybrzy1. «nie okazujący ludziom dobroci, serdeczności, życzliwości, zły; świadczący o braku dobroci, nieprzyjazny, nieżyczliwy»
Niedobry mąż.
Był niedobry dla uczniów.
Niedobre spojrzenie.
Niedobrzy ludzie.
Mieć niedobre serce.
2. «niewart naśladowania, sprzeczny z zasadami moralnymi; nieszlachetny, nieprawy»Niedobry przykład, czyn.
Niedobra tradycja.
Niedobre intencje.
Niedobre interesy.
3. «o usposobieniu, nastroju: pozbawiony optymizmu, pogody; niewesoły»Niedobry nastrój.
Niedobre samopoczucie.
Niedobre myśli.
4. «nie zapowiadający, nie przynoszący nic dobrego, pomyślnego; niepomyślny, nieszczęśliwy»Niedobry znak.
Niedobra wróżba, wieść.
Niedobre przeczucie.
Niedobre sny.
5. «wykonujący coś niestarannie, nie tak jak należy; nie spełniający dobrze swoich obowiązków; niesumienny»Niedobry fachowiec, pracownik.
Niedobrzy uczniowie, obywatele.
6. «nie taki jak trzeba, niewłaściwy, nieodpowiedni»a) «złej jakości, w marnym gatunku lub złym rozmiarze, nie pasujący; nie nadający się do czegoś lub na coś; źle wykonany, lichy»Niedobry aparat.
Niedobry surowiec.
Niedobre narzędzie.
Niedobre buty.
Materiał niedobry na tę suknię.
b) «o potrawach, napojach itp.: niesmaczny»Niedobry obiad.
Niedobra herbata, woda.
7. rzad. «nie przynoszący zysku, korzyści; źle płatny, mało korzystny»Niedobry zawód.
Niedobra posada.
Niedobry interes.
□ Powiedziały jaskółki, że niedobre są spółki.
Słownik języka polskiego . 2013.
См. также в других словарях:
niedobry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedobrybrzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrządzający innym krzywdę lub przykrości swym postępowaniem, świadczący o takich zamiarach; zły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyczuwam w nim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
manowce — Coś wiedzie, prowadzi, sprowadza itp. kogoś na manowce a) «coś wywiera niedobry wpływ na kogoś, sprawia, że ktoś zaczyna postępować nieuczciwie, źle, niemoralnie»: (...) czy poczucie etyczne, pozbawione oparcia i uzasadnienia metafizycznego nie… … Słownik frazeologiczny
ładny — ładnyni, ładnyniejszy 1. «taki, który sprawia estetyczne wrażenie; odznaczający się miłym wyglądem, urodą» Ładna dziewczyna. Ładna okolica. Ładne oczy. Ładny obraz. ◊ Ładny dzień, pogoda itp. «dzień, pogoda itp. słoneczna, bezdeszczowa» ◊ Ładna… … Słownik języka polskiego
manowiec — m II, D. manowiecwca; lm M. manowiecwce, D. manowiecwców, dziś tylko w lm «błędne drogi; bezdroża, wertepy» Tłuc się, błądzić po manowcach. ◊ Zejść na manowce «zacząć postępować źle, niewłaściwie, nieuczciwie; pobłądzić» ◊ Zwieść kogoś na manowce … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
niejadalny — «nie nadający się do jedzenia; niesmaczny, niedobry» Niejadalne części owoców, warzyw. Grzyby niejadalne. Niejadalna zupa, potrawa … Słownik języka polskiego
nieładny — nieładnyni 1. «nie będący ładnym; niepiękny, nieurodziwy, dość brzydki; nieciekawy» Nieładna dziewczyna. Nieładny strój. Nieładny film. ◊ Nieładna pogoda «pochmurna, deszczowa pogoda» 2. «taki, który sprzeciwia się ogólnie przyjętym normom… … Słownik języka polskiego
niełaskawy — niełaskawywi a. niełaskaw (tylko w funkcji orzecznika w zn. 1) 1. «nieżyczliwie usposobiony, niechętnie ustosunkowany do kogoś (czegoś), okazujący niełaskę; nieprzychylny, nieprzyjazny» Władca niełaskawy dla poddanych. Los był dla niego… … Słownik języka polskiego
niepomyślny — «nie będący po czyjejś myśli, nie odpowiadający czyimś zamiarom, życzeniom; niekorzystny, niedobry» Niepomyślny wiatr. Niepomyślna wiadomość. Niepomyślne wyniki nauczania. Niepomyślna sytuacja. Niepomyślne warunki … Słownik języka polskiego
ten — m odm. jak przym., D. tego, B. tego (żyw.) a. ten (nieżyw.); ta ż, DCMs. tej, B. tę, N. tą; to n, D. tego, B.=M.; lm M. m. os. ci a. ż. rzecz. te, DMs. tych, B. m. os. tych a. ż. rzecz. te 1. «zaimek wskazujący, będący określeniem rzeczownika,… … Słownik języka polskiego
