- niemożność
- ż V, DCMs. \niemożnośćści, blm«brak możności, możliwości; niemożliwość»
Niemożność porozumienia się z kimś.
Niemożność przystosowania się do czegoś.
Niemożność zastosowania, zrozumienia czegoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
niemożność
Look at other dictionaries:
niemożność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niemożnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak możliwości, sposobności zrealizowania czegoś; brak możności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niemożność dogadania się ze wspólnikiem doprowadziła firmę do ruiny. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
impotencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niemożność osiągnięcia przez mężczyznę erekcji, niezdolność do odbycia stosunku seksualnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczenie impotencji. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezdolność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niezdolnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak zdolności, łatwości zdobywania wiedzy, umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezdolność uczniów. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
apepsja — ż I, DCMs. apepsjasji, blm med. «niemożność trawienia spowodowana niewydzielaniem się odpowiednich soków trawiennych» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
aspermia — ż I, DCMs. aspermiamii, blm med. «brak spermy lub niemożność jej wydalania, będące zwykle następstwem różnego rodzaju schorzeń albo wad rozwojowych; stanowi jedną z przyczyn niepłodności mężczyzn» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
bezgłos — m IV, D. u, Ms. bezgłossie, blm med. «utrata dźwięczności głosu na skutek upośledzenia czynności wiązadeł głosowych; niemożność mówienia; afonia» … Słownik języka polskiego
bezmocz — m II, D. u, blm med. «niewytwarzanie się moczu na skutek schorzenia nerek lub niemożność wydalania go; anuria» … Słownik języka polskiego
bezsenność — ż V, DCMs. bezsennośćści, blm «niemożność spania, zaburzenia snu charakteryzujące się utrudnionym zasypianiem lub trwałym, przedwczesnym budzeniem się» Cierpieć, skarżyć się na bezsenność. Leczyć się na bezsenność. Bezsenność dokucza komuś … Słownik języka polskiego
bezsilny — bezsilnyni 1. «nie umiejący sobie z czymś poradzić, nie mogący czemuś podołać; bezradny» Bezsilny wobec losu, czyjegoś uporu, przemocy wroga. 2. «wyrażający niemożność poradzenia sobie» Bezsilny płacz. Bezsilna złość. 3. rzad. «nie mający siły… … Słownik języka polskiego
dysfagia — ż I, DCMs. dysfagiagii, blm med. «trudność lub niemożność przełykania występująca na tle nerwowym lub z powodu organicznych zmian gardła i przełyku» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
