nieograniczony

nieograniczony
1. «nie mający żadnych ograniczeń; niczym nie skrępowany; absolutny»

Nieograniczona samowola, swoboda, władza; wolność.

2. «nie mający ograniczeń liczebnych, czasowych itp.; nie oznaczony»

Kredyt nieograniczony.

Przetarg nieograniczony.

Stowarzyszenie o nieograniczonej liczbie członków.

Zawrzeć umowę na czas nieograniczony.

mat. Obszar nieograniczony «obszar na płaszczyźnie lub w przestrzeni nie mieszczący się w żadnym kole lub kuli, np. półpłaszczyzna, pas»
3. «nieskończenie wielki; ogromny, bezgraniczny, niezmierzony»

Nieograniczone możliwości rozwoju.

Nieograniczona chciwość.

Mieć do kogoś nieograniczone zaufanie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • nieograniczony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieograniczonyczeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, którego nic nie ogranicza, wolny od wszelkich ograniczeń; absolutny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieograniczona autonomia, władza …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • swobodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, swobodnyni, swobodnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieograniczany z zewnątrz, mogący postępować zgodnie z własną rolą; wolny, niezależny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czuć się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • absolut — m IV, D. u, Ms. absolutucie; lm M. y «w niektórych poglądach filozoficznych: byt istniejący niezależnie od innych, nie mający przyczyny, nieograniczony, doskonały, pojmowany na ogół jako niezmienna, wieczna, jedyna i konieczna podstawa… …   Słownik języka polskiego

  • absolutny — absolutnyni 1. «całkowity, zupełny, bezwzględny; nie mający żadnych wyjątków, nie nasuwający żadnych zastrzeżeń» Absolutna cisza. Absolutny spokój. Absolutny rekord, rekordzista. Mieć absolutną rację, absolutne zaufanie do kogoś. ∆ Absolutna… …   Słownik języka polskiego

  • autarcha — m odm. jak ż III, CMs. autarcharsze; lm M. autarchachowie, DB. autarchachów «władca nieograniczony; samowładca, despota» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • autokrata — m odm. jak ż IV, CMs. autokrataacie; lm M. autokrataaci, DB. autokratatów «władca nieograniczony, samowładca» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • bezgraniczny — bezgranicznyni 1. «wydający się bez granic; rozległy, niezmierzony, nieskończony» Bezgraniczne bagna, puszcze, stepy. 2. «mający duże nasilenie; bardzo duży, nieograniczony, niezmierny» Bezgraniczne lenistwo. Bezgraniczne przywiązanie, zaufanie.… …   Słownik języka polskiego

  • bezterminowo — «nie określając terminu, na czas nieograniczony» Udzielić pożyczki bezterminowo …   Słownik języka polskiego

  • nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad …   Słownik języka polskiego

  • nieograniczoność — ż V, DCMs. nieograniczonośćści, blm rzecz. od nieograniczony (zwykle w zn. 1) Nieograniczoność władzy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”