- niepoznawalny
- «nie mogący być poznanym, niedostępny ludzkiemu rozumowi; niezbadany»
Niepoznawalna tajemnica.
Słownik języka polskiego . 2013.
niepoznawalny
Look at other dictionaries:
niepoznawalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający się zbadać za pomocą dotychczas znanych metod, niedostępny ludzkiemu poznaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepoznawalne rejony wszechświata. Niepoznawalna zagadka bytu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepoznawalność — ż V, DCMs. niepoznawalnośćści, blm rzecz. od niepoznawalny Agnostyczna teza o niepoznawalności świata … Słownik języka polskiego
noumenon — [wym. nou menon] m IV, D. u, Ms. noumenonnie; lm M. y filoz. «istota rzeczy, w odróżnieniu od zjawiska, poznawalna tylko za pomocą rozumu (termin Platona); w filozofii Kanta: rzecz sama w sobie, rzeczywisty, choć niepoznawalny przedmiot… … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
niedocieczony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, którego istoty nie można dociec; nieodgadniony, niepoznawalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedocieczony sekret. Niedocieczone intencje, powody. Niedocieczona tajemnica. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezgłębiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niezgłębionybieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, do którego dna, kresu nie da się dotrzeć, dosięgnąć, bardzo głęboki, bezdenny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezgłębiona czeluść,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
