bazyleus

bazyleus
m IV, DB. -a, Ms. \bazyleussie; lm M. -owie, DB. -ów
1. hist. «cesarz bizantyjski»
2. hist. «w starożytnej Grecji: jeden z archontów w Atenach, któremu podlegały sprawy kultu religijnego»
gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”