nieskończony

nieskończony
1. książk. «nie mający końca, nie kończący się; bezgraniczny, bezkresny»

Nieskończona przestrzeń.

Nieskończone lasy.

Nieskończony bezmiar pustyni.

2. książk. «trwający niezwykle długo, nieustający; osiągający najwyższy stopień nasilenia»

Grzmiały nieskończone oklaski.

3. mat. «nie dający się zapisać przy pomocy skończonej liczby wyrażeń»
∆ Ciąg nieskończony «ciąg nie mający wyrazu ostatniego»
∆ Zbiór nieskończony «zbiór liczniejszy niż jakikolwiek zbiór skończony»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • nieskończony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnący się aż po horyzont, zajmujący ogromny obszar, wydający się nie mieć końca; bezkresny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Droga wiodła przez nieskończone… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nieskończoność — ż V, DCMs. nieskończonośćści, blm 1. «nieskończona przestrzeń, nieskończony czas; bezmiar, bezkres» Nieskończoność nieba, morza. Nieskończoność uczuć, wspomnień. 2. mat. «pojęcie używane w różnych działach matematyki i logiki, oznaczające… …   Słownik języka polskiego

  • pęk — m III, D. u, N. pękkiem; lm M. i «większa liczba przedmiotów (zwykle jednorodnych) związanych razem lub występujących razem w sposób naturalny, rzadziej skłębionych, splątanych» Pęk piór, wstążek, skór. Pęki chrustu. Pęk kluczy. Pęk narcyzów,… …   Słownik języka polskiego

  • przestrzeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieskończony, nieokreślony obszar trójwymiarowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybować w przestrzeni. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Беркли, Джордж — У этого термина существуют и другие значения, см. Беркли. Эта статья или раздел нуждается в переработке. Цитаты следует переработать в …   Википедия

  • granica — 1. Bez granic a) «niedający się ogarnąć, niemający miary; bezgraniczny, nieskończony, ogromny, wielki»: Słowa gniewnego nie rzekł. Ani w spojrzeniu jego nie było gniewu, tylko gorycz zawodu i zdumienie bez granic. T. Parnicki, Orły. b)… …   Słownik frazeologiczny

  • bezgraniczny — bezgranicznyni 1. «wydający się bez granic; rozległy, niezmierzony, nieskończony» Bezgraniczne bagna, puszcze, stepy. 2. «mający duże nasilenie; bardzo duży, nieograniczony, niezmierny» Bezgraniczne lenistwo. Bezgraniczne przywiązanie, zaufanie.… …   Słownik języka polskiego

  • bezkresny — poet. «wydający się nie mieć kresu, granic; nieskończony» Bezkresne obszary morza. Bezkresna puszcza …   Słownik języka polskiego

  • bezmierny — «nie dający się zmierzyć; bardzo duży; nieskończony, nieogarniony» Bezmierne bogactwa. Bezmierna przestrzeń. Bezmierna rozpacz, radość …   Słownik języka polskiego

  • ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”