nieszczęśliwiec

nieszczęśliwiec
m II, DB. \nieszczęśliwiecwca, W. \nieszczęśliwiecwcze; lm M. \nieszczęśliwiecwcy, DB. \nieszczęśliwiecwców
«z litością, współczuciem o człowieku nieszczęśliwym, wzbudzającym współczucie; nieszczęśnik, biedak»

Nieszczęśliwiec prześladowany przez los.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nieszczęśliwiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, W. nieszczęśliwiecwcze; lm M. nieszczęśliwiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} współczująco o człowieku, którego spotkało lub często spotyka nieszczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieszczęśliwiec, już drugi raz złamał rękę.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nieszczęśnik — m III, DB. a, N. nieszczęśnikkiem; lm M. nieszczęśnikicy, DB. ów książk. → nieszczęśliwiec …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”