nieuczciwość

nieuczciwość
ż V, DCMs. \nieuczciwośćści
1. blm
«brak uczciwości, postępowanie kolidujące z etyką, z prawem, uwzględniające jakieś nienależne korzyści; nierzetelność»

Cierpieć przez ludzką nieuczciwość.

Nieuczciwość w sprawach finansowych.

2. lm MD. \nieuczciwośćści
«czyn, postępek nieuczciwy»

Popełniać drobne nieuczciwości.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • nieuczciwość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. nieuczciwośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} postępek, uczynek nieuczciwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drobne nieuczciwości. Popełnić grubą nieuczciwość. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nieuczciwość… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… …   Słownik frazeologiczny

  • brud — m IV, D. u, Ms. brudzie; lm M. y 1. zwykle blm «każde zanieczyszczenie (np. pył, kurz, błoto) osiadłe na czymś; brak czystości» Brud na rękach, na ubraniu, na meblach. Smugi brudu na czymś. Warstwa brudu. Coś jest czarne od brudu. Obmyć, oczyścić …   Słownik języka polskiego

  • insynuować — ndk IV, insynuowaćnuuję, insynuowaćnuujesz, insynuowaćnuuj, insynuowaćował, insynuowaćowany «przypisywać komuś myśli, intencje itp. nieprawdziwe, krzywdzące daną osobę; wmawiać coś komuś» Insynuować komuś nieuczciwość, brak poczucia obowiązku i… …   Słownik języka polskiego

  • nielojalność — ż V, DCMs. nielojalnośćści, blm 1. «postępek nielojalny; nieuczciwość, nierzetelność» Nielojalność wobec kolegów, w stosunku do kolegów. Popełnić nielojalność. 2. «postawa, postępowanie niezgodne z przepisami prawa; nieprawomyślność» …   Słownik języka polskiego

  • pomówić — dk VIa, pomówićwię, pomówićwisz, pomówićmów, pomówićwił, pomówićwiony pomawiać ndk I, pomówićam, pomówićasz, pomówićają, pomówićaj, pomówićał, pomówićany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na rozmowie z kimś (zwykle w jakiejś sprawie, na określony… …   Słownik języka polskiego

  • skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… …   Słownik języka polskiego

  • wola — ż I, DCMs. wolali, blm «dyspozycja psychiczna człowieka do świadomego i celowego regulowania swego postępowania, do podejmowania decyzji i wysiłków w celu realizacji pewnych działań, przyjęcia pewnych postaw, a zaniechania innych» Coś zgodne z… …   Słownik języka polskiego

  • zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… …   Słownik języka polskiego

  • draństwo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. draństwowie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie charakterystyczne dla drania; podłość, nieuczciwość, świństwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrzydły mi już twoje draństwa. Oszukać biedną staruszkę to zwykłe draństwo.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”