- niezaprzeczony
- książk. «bezsporny, bezsprzeczny, oczywisty; niezaprzeczalny»
Mieć niezaprzeczone prawo do korzystania z czegoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
niezaprzeczony
Look at other dictionaries:
niezaprzeczony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co niezaprzeczalny: Niezaprzeczone prawo do wypowiadania własnych sądów. Niezaprzeczone zasługi. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… … Słownik języka polskiego
niezaprzeczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. niezaprzeczony: Niezaprzeczenie słuszna decyzja. Udowodnił niezaprzeczenie, że ma rację. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
