bejdewind

m IV, D. -u, Ms. \bejdewindndzie, blm

1. żegl. «wiatr wiejący od dziobu pod kątem ostrym do linii symetrii statku»

2. żegl. «kurs statku żaglowego, płynącego przy takim wietrze»

Płynąć bejdewindem, w bejdewind.

‹hol.›