nurtować

nurtować
ndk IV, \nurtowaćtuje, \nurtowaćował
«o odczuciach, doznaniach: przenikać coś na wskroś, do głębi; o chorobach: dawać się odczuwać, nie ujawniając się na zewnątrz; dręczyć, gnębić»

Kogoś nurtuje wątpliwość, niepewność, ciekawość.

Nurtowała ją ta sama dręcząca myśl.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • nurtować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, nurtowaćtuje, nurtowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} o odczuciach, doznaniach: być przyczyną czyjegoś zastanawiania się, wnikliwego rozmyślania; zaprzątać czyjąś uwagę; gnębić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kogoś nurtuje… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, drążyćżę, drążyćży, drążyćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać na zewnątrz cząstki zwartej materii (np. ziemi, skały, drewna, miąższu owoców), używając odpowiednich… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”