obciąć

obciąć
dk Xc, obetnę, obetniesz, obetnij, \obciąćciął, \obciąćcięła, \obciąćcięli, \obciąćcięty - obcinać ndk I, \obciąćam, \obciąćasz, \obciąćają, \obciąćaj, \obciąćał, \obciąćany
1. «tnąc oddzielić coś od czegoś, skrócić coś; uciąć»

Obciąć materiał.

Obciąć włosy.

Obcinać gałęzie.

przen. «zmniejszyć, uszczuplić coś; ograniczyć, okroić»

Obciąć dochody, wydatki.

2. pot. «dać komuś na egzaminie ocenę niedostateczną; oblać»

Obcinać uczniów na egzaminie.

obciąć się - obcinać się
1. pot. «nie zdać egzaminu»

Obciąć się z fizyki.

2. łow. «o psie myśliwskim lub zwierzynie płowej: zranić się w pęciny u nóg, goniąc po grudzie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • obciąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obcinać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obciąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obcinać się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obciąć interes — nie zrobić czegoś z powodu przeszkody …   Słownik gwary warszawskiej

  • obcinać — → obciąć …   Słownik języka polskiego

  • egzamin — m IV, D. u, Ms. egzaminnie; lm M. y «sprawdzenie przez osoby kompetentne czyichś wiadomości naukowych lub fachowych przed rozpoczęciem lub po zakończeniu pewnego etapu nauki» Egzamin dyplomowy, magisterski, doktorski. Egzamin konkursowy, ustny,… …   Słownik języka polskiego

  • obcinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obcinaćam, obcinaća, obcinaćają, obcinaćany {{/stl 8}}– obciąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, obetnę, obetnie, obetnij, obcinaćciął, obcinaćcięli, obcinaćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrócić — kogoś o głowę «obciąć komuś głowę, ściąć kogoś»: Przecież Elżbieta I to była baba potwór! Lubiła grozić swoim dworzanom, a już szczególnie faworytom, że skróci ich o głowę. T. Mirkowicz, Pielgrzymka …   Słownik frazeologiczny

  • skracać — Skrócić kogoś o głowę «obciąć komuś głowę, ściąć kogoś»: Przecież Elżbieta I to była baba potwór! Lubiła grozić swoim dworzanom, a już szczególnie faworytom, że skróci ich o głowę. T. Mirkowicz, Pielgrzymka …   Słownik frazeologiczny

  • farfocel — m I, D. farfocelcla; lm M. farfocelcle, D. farfocelcli a. farfocelclów pot. «kawałek, strzępek czegoś, często zwisający» Obciąć farfocle z dywanu. ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego

  • naobcinać — dk I, naobcinaćam, naobcinaćasz, naobcinaćają, naobcinaćaj, naobcinaćał, naobcinaćany «obciąć czegoś wiele, w dużej ilości» Naobcinać kiści winogron …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”