- obelżywy
- \obelżywywszy«będący obelgą; ubliżający, obraźliwy»
Obelżywe plotki, słowa, wymysły.
Obelżywy epitet, paszkwil.
Obelżywe przezwisko.
Słownik języka polskiego . 2013.
obelżywy
Look at other dictionaries:
obelżywy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obelżywywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} znieważający, obrażający kogoś, mocno obraźliwy wobec kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obelżywe epitety, odzywki. Obelżywe traktowanie kogoś. Obelżywe plotki, wyzwiska. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obelżywie — obelżywieej «w sposób obelżywy; ubliżająco» Nazywać kogoś obelżywie. Wyrażać się o kimś obelżywie … Słownik języka polskiego
obelżywość — ż V, DCMs. obelżywośćści; lm MD. obelżywośćści rzad. «obelżywy charakter czegoś; rzadziej czyny lub słowa ubliżające; zniewaga, obelga» Obelżywość czyjegoś zachowania. Obrzucić kogoś obelżywościami … Słownik języka polskiego
paszkwil — m I, D. u; lm M. e, D. i ( ów) «utwór literacki (najczęściej anonimowy lub opublikowany pod pseudonimem), wymierzony przeciw konkretnej osobie, ośmieszający ją w sposób oszczerczy i obelżywy» Jadowity, złośliwy paszkwil. Napisać paszkwil na kogoś … Słownik języka polskiego
połajanka — ż III, CMs. połajankance; lm D. połajankanek «słowo, zwrot obelżywy; wymyślanie, łajanie» Wysłuchiwać połajanek … Słownik języka polskiego
uwłaczający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. uwłaczać (p.) uwłaczający w użyciu przym., książk. «obelżywy, obraźliwy» Uwłaczające słowa, domysły, podejrzenia. Zachował się wobec nas w sposób uwłaczający … Słownik języka polskiego
obelżywie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., obelżywieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób obelżywy, ubliżający komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obelżywie traktować kogoś, wyrażać się o kimś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwłaczający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} przynoszący ujmę, hańbiący, obraźliwy, obelżywy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwłaczające słowa, insynuacje. Uwłaczający postępek. Uwłaczające przezwisko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
