obfity

obfity
\obfitytszy
«występujący w dużej ilości, liczbie, przewyższający przeciętną normę ilościową; liczny, suty, bujny»

Obfity połów.

Obfite deszcze, zbiory.

Obfite jedzenie.

Dzień obfity we wrażenia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • obfity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obfitytszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który przewyższa przeciętną normę ilościową czegoś; występujący w bardzo dużej ilości; bujny, suty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obfity plon. Obfity deszcz. Obfity posiłek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obfity — Coś zbiera obfite żniwo zob. żniwo. Obfite kształty zob. kształty …   Słownik frazeologiczny

  • arcybogaty — arcybogatyaci 1. «bardzo bogaty; zamożny, majętny» Arcybogaci ludzie. 2. «obfity, wspaniały, świetny» Arcybogate dekoracje, stroje …   Słownik języka polskiego

  • bogaty — bogatyaci, bogatytszy 1. «posiadający duży majątek, duże dochody; zamożny, majętny» Bogaci ludzie. Być bogatszym od niejednego magnata. Stać się bogatym dzięki własnej pracy. Byli najbogatsi w okolicy. 2. «świadczący o zamożności, dostatku;… …   Słownik języka polskiego

  • ekstensywny — «rozciągły, obszerny; obfity ilościowo» Ekstensywne odżywianie. Ekstensywna praca. Ekstensywny wzrost. ∆ ekon. Ekstensywna gospodarka rolna «gospodarka rolna, którą charakteryzują niskie nakłady pracy i środków na jednostkę powierzchni gruntu,… …   Słownik języka polskiego

  • eutroficzny — biol. «bogaty, obfity w pokarm» Jeziora eutroficzne. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • hojny — hojnyni, hojnyniejszy 1. «udzielający czegoś, obdarzający czymś chętnie, obficie, nie żałując; szczodry» Być hojnym dla rodziny, dla przyjaciół. Hojny, aż do rozrzutności. Ostatnio stał się hojniejszy dla nas. ◊ Mieć hojną rękę, dawać, rozdawać… …   Słownik języka polskiego

  • hol — I m I, D. u; lm M. e, D. ów a. i «duży przedpokój, poczekalnia, reprezentacyjna sień w budynkach użyteczności publicznej, pałacach, apartamentach» Hol hotelowy. Hol teatru, muzeum, ratusza. Kasy w holu kina. Czekać na kogoś w holu. W mieszkaniu… …   Słownik języka polskiego

  • i — 1. «litera oznaczająca samogłoskę i (np. w wyrazach: ile, iść) lub miękkość poprzedzającej spółgłoski (np. w wyrazach: biały, miasto, wiedza, ciocia, siano) albo oznaczająca jednocześnie: samogłoskę i oraz miękkość głoski poprzedzającej (np. w… …   Słownik języka polskiego

  • marglisty — «zawierający dużą ilość marglu, obfity w margiel» Gleby margliste …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”