oblatać

oblatać
dk I, \oblataćam, \oblataćasz, \oblataćają, \oblataćaj, \oblataćał, \oblataćany - oblatywać ndk VIIIa, \oblataćtuję, \oblataćtujesz, \oblataćtuj, \oblataćywał, \oblataćywany
1. lotn. «latając nowo skonstruowanym samolotem lub szybowcem wypróbować jego sprawność»
2. łow. «wyćwiczyć w oblocie ptaka łowczego»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • oblatać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oblatywać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oblatywać — → oblatać, oblecieć …   Słownik języka polskiego

  • oblatany — oblatanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oblatać (p.) oblatany w użyciu przym., pot. «dobrze się na czymś znający, z czymś obeznany» Ktoś oblatany w literaturze współczesnej …   Słownik języka polskiego

  • oblatywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, oblatywaćtuję, oblatywaćtuje, oblatywaćany {{/stl 8}}– oblatać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, oblatywaćam, oblatywaća, oblatywaćają, oblatywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”