obłożyć

obłożyć
dk VIb, \obłożyćżę, \obłożyćżysz, \obłożyćłóż, \obłożyćżył, \obłożyćżony - rzad. obkładać ndk I, \obłożyćam, \obłożyćasz, \obłożyćają, \obłożyćaj, \obłożyćał, \obłożyćany
«kładąc coś na czymś, dokoła czegoś otoczyć, pokryć, przykryć»

Obłożyć głowę lodem.

Obłożyć mięso cebulą.

Obłożyć budynek, ścianę cegłą.

∆ Obłożyć zeszyt, książkę «osłonić dodatkową ochronną okładką zeszyt, książkę»
∆ Obłożony język «język pokryty nalotem, będącym objawem choroby»
∆ Obłożyć aresztem majątek, nieruchomość, ziemię itp. «zająć majątek, nieruchomość, ziemię dłużną w postępowaniu egzekucyjnym, pozbawiając dłużnika prawa do dysponowania własnym majątkiem; nałożyć areszt»
obłożyć się - rzad. obkładać się strona zwrotna czas. obłożyć - obkładać

Obłożyć się poduszkami.

◊ Obłożyć się książkami, notatkami «położyć koło siebie dużo książek, notatek; pogrążyć się w nauce, w lekturze»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • obłożyć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}obkładać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obłożyć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}okładać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obłożyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obłożyć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}okładać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obłożyć się II {{/stl 13}}{{stl 7}} wziąć się intensywnie do jakiejś pracy, zwłaszcza intelektualnej, gromadząc wokół siebie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obkładać się – obłożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co okładać się I. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obkładać — → obłożyć …   Słownik języka polskiego

  • okładać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okładaćam, okładaća, okładaćają, okładaćany {{/stl 8}}– obłożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, okładaćżę, okładaćży, obłóż, okładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kłaść coś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • okładać — ndk I, okładaćam, okładaćasz, okładaćają, okładaćaj, okładaćał, okładaćany 1. → obkładać (pod: obłożyć) 2. pot. «uderzać, bić, tłuc» Okładać kogoś kijem, batem. okładać się 1. → obkładać się (pod: obłożyć się) 2. pot. «bić wzajemnie jeden… …   Słownik języka polskiego

  • areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… …   Słownik języka polskiego

  • cło — n III, Ms. cle; lm D. ceł «opłata pobierana przez państwo od przywozu i wywozu towarów przez jego granice» Niskie, wysokie cło. Cło przywozowe a. importowe. Cło wywozowe a. eksportowe. Pobór ceł. Opłacać, zapłacić cło. Nałożyć cło na coś. Obłożyć …   Słownik języka polskiego

  • klątwa — ż IV, CMs. klątwawie; lm D. klątw 1. «wyłączenie kogoś ze społeczności kościelnej; ekskomunika; ogólnie: przeklęcie, wyklęcie kogoś» Klątwa kościelna, papieska. Obłożyć kogoś klątwą. Rzucić na kogoś klątwę. Zdjąć z kogoś klątwę. Zgodzić się na… …   Słownik języka polskiego

  • kontrybucja — ż I, DCMs. kontrybucjacji; lm D. kontrybucjacji (kontrybucjacyj) 1. «danina pieniężna jednorazowa lub stała mająca charakter podatku, nakładana przez państwo zwycięskie na państwo pokonane lub przez okupanta na ludność okupowanego terytorium… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”