obrączka

obrączka
ż III, CMs. \obrączkaczce; lm D. \obrączkaczek
1. «pierścionek ślubny (rzadziej: zaręczynowy) bez oczka»

Srebrna, złota obrączka.

Nosić, założyć obrączkę.

2. «opaska aluminiowa z odpowiednim napisem, zakładana na nogę ptakom (zwykle przelotnym) w celu przeprowadzenia obserwacji ornitologicznych»
3. reg. «koliste obramowanie wokół czegoś; obwódka, otok»

Obrączka tłuszczu wewnątrz naczynia.

Ptak z jasną obrączką na szyi.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • obrączka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. obrączkaczce; lm D. obrączkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kółko z paska metalu szlachetnego, zwykle ze złota, noszone na palcu na znak zawarcia małżeństwa : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Visual sensor network — A visual sensor network is a network of spatially distributed smart camera devices capable of processing and fusing images of a scene from a variety of viewpoints into some form more useful than the individual images. A visual sensor network may… …   Wikipedia

  • Накваские — фамилия нескольких польских писателей и писательниц. 1) Франциск Н. (1771 1848) служил при дворе Станислава Августа, был префектом варшавского департамента, написал: О miastach czyli myśli względem sposobu urządzenia onych ( Pam. Warsz. , 1815,… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • cieniutki — cieniutkitcy forma zdr. o odcieniu intensywnym od cienki a) w zn. 1: Cieniutka nitka. Cieniutka obrączka. Cieniutka bibułka. Cieniutki płaszczyk. b) w zn. 2: Cieniutki dyszkant. Cieniutkie tony fletu …   Słownik języka polskiego

  • grawerować — ndk IV, grawerowaćruję, grawerowaćrujesz, grawerowaćruj, grawerowaćował, grawerowaćowany «wykonywać w metalu, drewnie, szkle, kości itp. wklęsłe lub wypukłe rysunki za pomocą specjalnych rylców, wirujących narzędzi lub środków chemicznych;… …   Słownik języka polskiego

  • pierścień — m I, D. pierścieńenia; lm M. pierścieńenie, D. pierścieńeni 1. «obrączka ze szlachetnego metalu, ozdobiona zwykle drogim kamieniem, noszona na palcu jako ozdoba lub oznaka godności» Złoty pierścień. Pierścień biskupi. Pierścień z brylantem, z… …   Słownik języka polskiego

  • pierścionek — m III, D. pierścioneknka, N. pierścioneknkiem; lm M. pierścioneknki 1. «obrączka, zwykle ze szlachetnego metalu, ozdobiona kamieniem szlachetnym lub półszlachetnym, noszona na palcu jako ozdoba» Pierścionek zaręczynowy. Pierścionek z turkusem. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • ślubny — ślubnyni przym. od ślub w zn. 1 Ślubna suknia. Prezent ślubny. Ślubna obrączka. ∆ Ślubna córka, ślubny syn «córka, syn, których rodzice pozostawali w legalnym związku małżeńskim» ∆ Ślubna małżonka, żona, ślubny małżonek, mąż «mąż, żona prawnie… …   Słownik języka polskiego

  • werżnąć — a. werznąć dk Va, werżnąćnę, werżnąćniesz, werżnąćnij, werżnąćnął, werżnąćnęła, werżnąćnęli, werżnąćnięty, werżnąćnąwszy wrzynać ndk I, werżnąćam, werżnąćasz, werżnąćają, werżnąćaj, werżnąćał, werżnąćany, rzad. «zagłębić w coś ostrze czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

  • złoty — złoci 1. «zawierający złoto; zrobiony ze złota; taki jak ze złota (np. pozłacany)» Złoty pierścionek, łańcuszek. Złota obrączka. Złote monety. Złoty kielich. ∆ Złoty medal, złoty krzyż «medal, krzyż ze złota lub pozłacany, stanowiący najwyższe w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”