obronić

obronić
dk VIa, \obronićnię, \obronićnisz, obroń, \obronićnił, \obronićniony
1. «odeprzeć atak kogoś lub czegoś, zwykle z bronią w ręku»

Obronić miasto, wieś.

Obronić ludność przed wrogiem.

Obronić kobietę przed napaścią.

2. «ująć się, wstawić się za kimś, za czymś, odeprzeć zarzuty»

Obronić tezę.

Obronić w dyskusji swoje stanowisko.

3. przestarz. «ochronić, ustrzec przed czymś, np. przed niebezpieczeństwem, zniszczeniem; uratować»

Obronić wieś przed powodzią.

obronić się
1. «odeprzeć od siebie czyjś atak»

Obronić się przed złym psem.

Obronić się przed napadem.

Obronić się przed zarzutami.

2. «ustrzec się przed kimś lub przed czymś»

Obronić się przed rozpaczą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • obronić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, obronićnię, obronićni, obronićbroń, obronićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używając środków fizycznych, nie dopuścić do naruszenia tego, co się posiada; odeprzeć atak :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obronić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odeprzeć czyjś atak fizyczny lub słowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obronić się przed napastnikiem, psem. Obronić się przed pomówieniem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • uchronić — dk VIa, uchronićnię, uchronićnisz, uchroń, uchronićnił, uchronićniony «ustrzec, zabezpieczyć przed czymś; obronić» Uchronić od zapomnienia. Uchronić ludzi od chorób, od kary, od nędzy. Uchronić kogoś przed cierpieniem, przed śmiesznością, przed… …   Słownik języka polskiego

  • utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… …   Słownik języka polskiego

  • Знамя Победы на Колонне Победы (Берлин) — Польский солдат устанавливает флаг на Siegessäule. 2 мая 1945 года. Берлин. 2 мая 1945 года, в ходе боёв за Берлин, польские солдаты установили Знамя Победы на прусской колонне Победы ( …   Википедия

  • bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

  • krykiet — m IV, D. a, Ms. krykietecie, blm sport. «gra podobna do palanta, w której biorą udział dwie drużyny starające się zdobyć punkty lub zburzyć bramkę przeciwnika rzutem piłki lub ją obronić odbijając piłkę rakietą» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • odgryźć — dk XI, odgryźćgryzę, odgryźćgryziesz, odgryźćgryź, odgryźćgryzł, odgryźćgryzła, odgryźćgryźli, odgryźćgryziony, odgryźćgryzłszy odgryzać ndk I, odgryźćam, odgryźćasz, odgryźćają, odgryźćaj, odgryźćał, odgryźćany «odciąć coś zębami; gryząc… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”