obsypać

obsypać
dk IX, \obsypaćpię, \obsypaćpiesz, \obsypaćsyp, \obsypaćał, \obsypaćany - obsypywać ndk VIIIa, \obsypaćpuję, \obsypaćpujesz, \obsypaćpuj, \obsypaćywał, \obsypaćywany
1. «sypiąc pokryć coś czymś; oprószyć, posypać, obrzucić»

Obsypać ciasto cukrem.

Śnieg obsypał świerki w lesie.

◊ Obsypać kogoś grzecznościami, obelgami, pocałunkami «powiedzieć komuś wiele grzeczności, wiele razy kogoś obrazić, wiele razy kogoś pocałować»
2. «występując w dużej liczbie pokryć coś sobą»

Twarz obsypana piegami.

Drzewo obsypane owocami.

3. «dać komuś dużo czegoś, obdarzyć czymś hojnie»

Obsypać dzieci prezentami.

Obsypać kogoś złotem.

4. roln. «obrzucić ziemią, okopać, oborać rośliny, np. ziemniaki»
obsypać się - obsypywać się
1. strona zwrotna czas. obsypać - obsypywać

Obsypać się mąką.

2. «zostać obsypanym, pokrytym czymś występującym w dużej liczbie»

Drzewo obsypało się kwiatami.

3. «obsypać czymś jeden drugiego»

Dzieci obsypywały się nawzajem piaskiem.

◊ Obsypywać się grzecznościami, obelgami itp. «wiele razy powiedzieć sobie wzajemnie grzeczności, wiele razy nawzajem powiedzieć sobie obelżywe słowa itp.»
4. «sypiąc się odpaść, odlecieć, oberwać się»

Grunt, skała obsypuje się do morza.

5. «o pszczołach: wymrzeć, opaść na dno ula»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • obsypywać się – obsypać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obsypywać czymś siebie, swoje ciało, ubranie itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obsypać się cukrem pudrem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} być… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obsypywać – obsypać pocałunkami — {{/stl 13}}{{stl 7}} całować raz po raz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z miłością patrzył jej w oczy i nie przestawał obsypywać jej dłoni pocałunkami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obsypywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obsypywaćpuję, obsypywaćpuje, obsypywaćany {{/stl 8}}– obsypać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, obsypywaćpię, obsypywaćpie, obsypywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sypiąc, pokrywać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błogosławieństwo — n III, Ms. błogosławieństwotwie; lm D. błogosławieństwostw 1. «w religiach chrześcijańskich: obrzęd polegający na przeżegnaniu krzyżem lub znakiem krzyża; życzenie przychylności losu, pomyślności itp. wyrażone w sposób uroczysty» Ojcowskie,… …   Słownik języka polskiego

  • dar — m IV, D. u, Ms. darze; lm M. y 1. «to, co się komuś daje, ofiarowuje; upominek, prezent, ofiara, datek; akt podarowania» Bogaty, hojny, szczodry dar. Dar ślubny. Dary w naturze, w pieniądzach. Dar dla matki, dla nowożeńców. Dary na odbudowę Zamku …   Słownik języka polskiego

  • dobrodziejstwo — n III, Ms. dobrodziejstwowie; lm D. dobrodziejstwoejstw 1. «dobro wyświadczane komuś; dobry uczynek, przysługa, pomoc» Wyświadczyć komuś dobrodziejstwo. Obsypać kogoś dobrodziejstwami. Doznać dobrodziejstw od kogoś. 2. «korzyść, pożytek; dobry,… …   Słownik języka polskiego

  • grad — I m IV, D. u, Ms. gradzie, blm «opad atmosferyczny w postaci okrągłych, różnej wielkości bryłek lodu (gradzin); tworzy się w silnie rozbudowanych kłębiastych chmurach deszczowych; pada głównie w ciepłej porze roku» Pada, sypie drobny grad. Grad… …   Słownik języka polskiego

  • obcałować — dk IV, obcałowaćłuję, obcałowaćłujesz, obcałowaćłuj, obcałowaćował, obcałowaćowany obcałowywać ndk VIIIa, obcałowaćowuję, obcałowaćowujesz, obcałowaćowuj, obcałowaćywał, obcałowaćywany «wiele razy pocałować, obsypać pocałunkami; wycałować»… …   Słownik języka polskiego

  • obradlić — dk VIa, obradlićlę, obradlićlisz, obradlićlij, obradlićlił, obradlićlony obradlać ndk I, obradlićam, obradlićasz, obradlićają, obradlićaj, obradlićał, obradlićany «obsypać ziemią niższe części łodyg albo górne części korzeni roślin okopowych za… …   Słownik języka polskiego

  • obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”