obwiązać

obwiązać
dk IX, \obwiązaćwiążę, \obwiązaćwiążesz, \obwiązaćwiąż, \obwiązaćał, \obwiązaćany - obwiązywać ndk VIIIa, \obwiązaćzuję, \obwiązaćzujesz, \obwiązaćzuj, \obwiązaćywał, \obwiązaćywany
1. «okręcić, owinąć coś wkoło czegoś i związać; owiązać»

Obwiązać rękę bandażem.

Paczka obwiązana sznurkiem.

2. tylko ndk «otaczać coś, owijać się wokół czegoś»

Szalik obwiązywał mu szyję.

obwiązać się - obwiązywać się strona zwrotna czas. obwiązać - obwiązywać w zn. 1

Obwiązała się szczelnie chustką.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • obwiązać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obwiązywać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obwiązywać się – obwiązać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} obwiązywać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obwiązała się w talii błyszczącym paskiem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obwiązywać — → obwiązać …   Słownik języka polskiego

  • poobwiązywać — dk VIIIa, poobwiązywaćzuję, poobwiązywaćzujesz, poobwiązywaćzuj, poobwiązywaćywał, poobwiązywaćywany «obwiązać wiele czegoś, obwiązać w wielu miejscach» Poobwiązywać paczki sznurkiem. Poobwiązywać komuś rany. poobwiązywać się «obwiązać się czymś… …   Słownik języka polskiego

  • obwiązywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obwiązywaćzuję, zuje, obwiązywaćany {{/stl 8}}– obwiązać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, obwiązywaćwiążę, obwiązywaćwiąże, obwiązywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} owijać coś wkoło czymś, związując końce : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obwiązanie — n I 1. rzecz. od obwiązać. 2. «to czym się obwiązuje» Obwiązanie ręki, szyi. Spadło komuś obwiązanie. obwiązanie się rzecz. od obwiązać się …   Słownik języka polskiego

  • przewiązać — dk IX, przewiązaćwiążę, przewiązaćwiążesz, przewiązaćwiąż, przewiązaćał, przewiązaćany przewiązywać ndk VIIIa, przewiązaćzuję, przewiązaćzujesz, przewiązaćzuj, przewiązaćywał, przewiązaćywany «opasać czymś, zawiązując końce; obwiązać, przepasać»… …   Słownik języka polskiego

  • bandaż — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «pas płótna, gazy lub innego materiału służący do umocowania opatrunku, unieruchomienia kończyny lub powstrzymania krwawienia» Bandaż elastyczny. Założyć bandaż na zranioną nogę. Obwiązać rękę bandażem. 2. techn.… …   Słownik języka polskiego

  • opasać — I dk IX, opaszę, opaszesz, opasz, opasaćał, opasaćany opasywać ndk VIIIa, opasaćsuję, opasaćsujesz, opasaćsuj, opasaćywał, opasaćywany 1. «nałożyć pas, obwinąć, obwiązać coś czymś jak pasem» Opasać talię pasem, szarfą. Opasać włosy wstążką. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • osznurować — dk IV, osznurowaćruję, osznurowaćrujesz, osznurowaćruj, osznurowaćował, osznurowaćowany osznurowywać ndk VIIIa, osznurowaćowuję, osznurowaćowujesz, osznurowaćowuj, osznurowaćywał, osznurowaćywany 1. «obwiązać, owinąć coś sznurem» Osznurować… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”