odegnać

odegnać
dk I, \odegnaćgnam, \odegnaćgnasz, \odegnaćgnają, \odegnaćgnaj, \odegnaćgnał, \odegnaćgnany rzad. odgonić dk VIa, \odegnaćnię, \odegnaćnisz, \odegnaćoń, \odegnaćnił, \odegnaćniony - odganiać ndk I, \odegnaćam, \odegnaćasz, \odegnaćają, \odegnaćaj, \odegnaćał, \odegnaćany
«odpędzając nie dopuścić do czegoś, do kogoś, oddalić skądś siłą»

Odganiać ręką komary.

Odganiać muchy od śpiącego dziecka.

Odegnał ujadającego psa.

◊ I kijem go nie odegna «o kimś natrętnym, nie zniechęcającym się robionymi mu afrontami»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • odegnać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odganiać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odganiaćam, odganiaća, odganiaćają, odganiaćany {{/stl 8}}– odegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, {{/stl 8}}odgonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odganiaćnię, odganiaćni, odganiaćgoń, odganiaćniony {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odgonić — dk VIa, odgonićnię, odgonićnisz, odgonićgoń, odgonićnił, odgonićniony odegnać dk I, odgonićam, odgonićasz, odgonićają, odgonićaj, odgonićał, odgonićany odganiać ndk I, odgonićam, odgonićasz, odgonićają, odgonićaj, odgonićał, odgonićany… …   Słownik języka polskiego

  • odmachać — dk I, odmachaćam, odmachaćasz, odmachaćają, odmachaćaj, odmachaćał, odmachaćany odmachnąć dk Va, odmachaćnę, odmachaćniesz, odmachaćnij, odmachaćnął, odmachaćnęła, odmachaćnęli, odmachaćnięty, odmachaćnąwszy odmachiwać ndk VIIIb, odmachaćmachuję …   Słownik języka polskiego

  • odżegnać — [wym. od żegnać] dk I, odżegnaćam, odżegnaćasz, odżegnaćają, odżegnaćaj, odżegnaćał, odżegnaćany odżegnywać [wym. od żegnywać] ndk VIIIa, odżegnaćnuję, odżegnaćnujesz, odżegnaćnuj, odżegnaćywał, odżegnaćywany, przestarz. «w wierzeniach ludowych:… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”