odpierać

odpierać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • odpierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpieraćam, odpieraća, odpieraćają, odpieraćany {{/stl 8}}– odeprzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, odpieraćprę, odpieraćprze, odpieraćprzyj, odparł, odparli, odparty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …   Słownik języka polskiego

  • odeprzeć — dk XI, odeprzećprę, odeprzećprzesz, odeprzećprzyj, odparł, odparty odpierać ndk I, odeprzećam, odeprzećasz, odeprzećają, odeprzećaj, odeprzećał, odeprzećany 1. «siłą zmusić do odwrotu, do cofnięcia się, do odstąpienia od czegoś; odepchnąć,… …   Słownik języka polskiego

  • dzielnie — dzielnieej 1. «odważnie, bohatersko, walecznie, bitnie» Dzielnie spisywał się na polu bitwy. Dzielnie walczyć, bronić się, odpierać atak. 2. «zaradnie, energicznie, sprawnie, umiejętnie, dobrze» Dzielnie dawała sobie radę z prowadzeniem domu.… …   Słownik języka polskiego

  • heroicznie — przysłów. od heroiczny Heroicznie znosić ból, przykrości, porażki. Heroicznie odpierać ataki, walczyć …   Słownik języka polskiego

  • mężnie — mężnieej przysłów. od mężny a) w zn. 1: Bić się, walczyć mężnie. Mężnie odpierać ataki. Mężnie zginąć na polu walki. b) w zn. 2: Mężnie znosić ból, cierpienie, przeciwności losu. c) przestarz. w zn. 3: Wyglądał dorośle i mężnie …   Słownik języka polskiego

  • osłaniać — ndk I, osłaniaćam, osłaniaćasz, osłaniaćają, osłaniaćaj, osłaniaćał, osłaniaćany osłonić dk VIa, osłaniaćnię, osłaniaćnisz, osłoń, osłaniaćnił, osłaniaćnięty 1. «okrywać, zakrywać czymś, zabezpieczać od czegoś, czynić coś niewidocznym» Drzewa… …   Słownik języka polskiego

  • parować — I ndk IV, parowaćruję, parowaćrujesz, parowaćruj, parowaćował, parowaćowany 1. «o cieczach: zamieniać się w parę, przechodzić ze stanu ciekłego lub stałego w stan lotny, gazowy, ulatniać się w postaci pary» Woda, benzyna paruje. 2. «o powierzchni …   Słownik języka polskiego

  • raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś …   Słownik języka polskiego

  • bronić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpierać od siebie czyjś atak fizyczny lub słowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bronić się przed nacierającym przeciwnikiem. Bronić się przed psem, przed komarami. Bronić się w sądzie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”