Jesienią zachorował i odtąd już się czuł niedobrze.
Obiecuję ci, że odtąd wszystko się zmieni.
Droga biegła odtąd prosto.
Odtąd zacznij pisać nagłówek.
Słownik języka polskiego . 2013.
odtąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na miejsce, od którego rozciąga się coś w przestrzeni (określone dla rozmówców na tle sytuacji, wskazane gestem lub wiadome w tekście pisanym z … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Курган Костюшко (Поланец) — У этого термина существуют и другие значения, см. Курган Костюшко. Памятник Курган Костюшко Kopiec Kościuszki … Википедия
odkąd — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach zawiera skierowaną do rozmówcy prośbę o wskazanie miejsca, od którego rozciąga się coś w przestrzeni lub od którego zaczyna się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… … Słownik frazeologiczny
wytrącić — komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki argument… … Słownik frazeologiczny
wytrącać — Wytrącić komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki… … Słownik frazeologiczny
ignorować — ndk IV, ignorowaćruję, ignorowaćrujesz, ignorowaćruj, ignorowaćował, ignorowaćowany «świadomie, celowo nie zauważać, nie brać pod uwagę; lekceważyć» Ignorować kogoś, coś. ignorować się «ignorować jeden drugiego» Pokłóciły się i odtąd ignorowały… … Słownik języka polskiego
wysiudać — dk I, wysiudaćam, wysiudaćasz, wysiudaćają, wysiudaćaj, wysiudaćał, wysiudaćany pot. «wyrzucić, wypędzić, usunąć siłą, podstępem; wykurzyć» Próbowano mnie stąd wysiudać. Wysiudano go z mieszkania i odtąd tułał się po znajomych … Słownik języka polskiego
