odtrącić

odtrącić
dk VIa, \odtrącićcę, \odtrącićcisz, \odtrącićtrąć, \odtrącićcił, \odtrącićcony - odtrącać ndk I, \odtrącićam, \odtrącićasz, \odtrącićają, \odtrącićaj, \odtrącićał, \odtrącićany
1. «nagłym ruchem odepchnąć, odsunąć, oddalić od siebie»

Odtrącić kogoś, coś gwałtownie, silnie.

Odtrącił go tak, że upadł.

Odtrąciła łyżkę z lekarstwem.

przen. «odrzucić, nie przyjąć, nie uznać»

Odtrącić czyjąś pomoc, przyjaźń, czyjeś uczucia.

Odtrącać od siebie natrętne myśli.

Odtrącić czyjąś dłoń, rękę.

Odtrącić czyjś dar.

2. «odjąć od czegoś jakąś część; odliczyć, potrącić»

Odtrącić z pensji zaliczkę.

Odtrącić jakąś kwotę jako procenty od pożyczki.

Odtrącić koszty przesyłki.

3. zwykle dk «trąciwszy oddzielić coś od czegoś; odbić, odtłuc, utrącić»

Odtrącić ucho od dzbanka.

Odtrącić głowę figurce.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • odtrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odtrącaćam, odtrącaća, odtrącaćają, odtrącaćany {{/stl 8}}– odtrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odtrącaćcę, odtrącaćci, odtrącaćtrąć, odtrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • odepchnąć — dk Va, odepchnąćpchnę, odepchnąćpchniesz, odepchnąćpchnij, odepchnąćpchnął, odepchnąćpchnęła, odepchnąćpchnęli, odepchnąćpchnięty odpychać ndk I, odepchnąćam, odepchnąćasz, odepchnąćają, odepchnąćaj, odepchnąćał, odepchnąćany «odsunąć kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

  • odliczyć — dk VIb, odliczyćczę, odliczyćczysz, odliczyćlicz, odliczyćczył, odliczyćczony odliczać ndk I, odliczyćam, odliczyćasz, odliczyćają, odliczyćaj, odliczyćał, odliczyćany 1. «odmierzyć, oddzielić część czegoś licząc poszczególne jednostki, cząstki»… …   Słownik języka polskiego

  • odtłuc — dk XI, odtłuctłukę, odtłuctłuczesz, odtłuctłucz, odtłuctłukł, odtłuctłuczony, odtłuctłukłszy odtłukiwać ndk VIIIb, odtłuckuję, odtłuckujesz, odtłuckuj, odtłuciwał, odtłuciwany «uderzając, oddzielić coś od czegoś; odtrącić, odbić» Odtłuc ucho od… …   Słownik języka polskiego

  • wzgardzić — dk VIa, wzgardzićdzę, wzgardzićdzisz, wzgardź, wzgardzićdził, wzgardzićdzony «odrzucić, odtrącić kogoś lub coś, wyrzec się czegoś ze wzgardą; pogardzić czymś» Wzgardzić jakimś podarunkiem. Wzgardzony przez dawnych przyjaciół, żył samotnie …   Słownik języka polskiego

  • odbijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbijaćam, odbijaća, odbijaćają, odbijaćany {{/stl 8}}– odbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odbijaćbiję, odbijaćbije, odbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poodrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poodrzucaćam, poodrzucaća, poodrzucaćają, poodrzucaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odepchnąć, odrzucić od siebie coś jedno po drugim; cisnąć na bok : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzgardzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wzgardzićdzę, wzgardzićdzi, wzgardź, wzgardzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} odtrącić kogoś lub coś, odrzucić kogoś w sposób upokarzający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzgardzić poczęstunkiem, czyimś towarzystwem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”