odtwórca

odtwórca
m odm. jak ż II, DCMs. \odtwórcacy; lm M. \odtwórcacy, DB. \odtwórcaców
«wykonawca utworu muzycznego; aktor grający jakąś postać; autor, twórca oddający coś wiernie w swoim dziele»

Odtwórca przeszłości narodowej.

Odtwórca wielu postaci fredrowskich.

Był znakomitym odtwórcą muzyki Chopina.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • odtwórca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. odtwórcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} aktor grający jakąś postać, wykonawca utworu muzycznego itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odtwórca ról drugoplanowych. Doskonały odtwórca muzyki baroku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • artysta — m odm. jak ż IV, CMs. artystayście; lm M. artystayści, DB. artystatów 1. «twórca lub odtwórca dzieła sztuki» Artysta genialny, awangardowy. Artysta dramatyczny, sceniczny, estradowy, kabaretowy, filmowy, cyrkowy. Artysta grafik. Artysta malarz.… …   Słownik języka polskiego

  • interpretator — m IV, DB. a, Ms. interpretatororze; lm M. interpretatororzy, DB. ów 1. «ten, kto coś interpretuje, wyjaśnia, tłumaczy; komentator» Interpretatorzy jakiejś doktryny. Interpretator twórczości klasyków greckich. 2. «odtwórca, wykonawca utworu… …   Słownik języka polskiego

  • muzyk — m III, DB. a, N. muzykkiem; lm M. muzykycy, DB. ów «twórca utworów muzycznych lub ich odtwórca; kompozytor, wirtuoz» Sławny, wielki muzyk. Muzyk w orkiestrze filharmonii …   Słownik języka polskiego

  • odtwórczyni — ż I, DCWMs. odtwórczynini; lm D. odtwórczyniyń forma ż. od odtwórca Odtwórczyni roli Halki …   Słownik języka polskiego

  • protagonista — m odm. jak ż IV, CMs. protagonistaiście; lm M. protagonistaiści, DB. protagonistatów teatr. «w starożytnym teatrze greckim: pierwszy aktor, prowadzący dialog z chórem; we współczesnym teatrze: najwybitniejszy aktor zespołu lub odtwórca głównej… …   Słownik języka polskiego

  • wirtuoz — m IV, DB. a, Ms. wirtuozzie; lm M. i a. owie, DB. ów «wybitny solista, odtwórca dzieł muzycznych, szczególnie instrumentalista, władający w sposób mistrzowski techniką wykonawczą» Biegłość wirtuoza. przen. Wirtuoz słowa. ‹wł., fr. z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • wykonawca — m odm. jak ż II, DCMs. wykonawcacy; lm M. wykonawcacy, DB. wykonawcaców 1. «ten, kto coś wykonuje; realizator, twórca» Wykonawca poleceń, życzeń zwierzchnika. Wykonawca pomysłu, projektu. 2. «aktor grający rolę, muzyk wykonujący, odtwarzający… …   Słownik języka polskiego

  • artysta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. artystayście; lm M. artystayści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} autor lub odtwórca dzieła sztuki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Artysta teatralny, filmowy, kabaretowy. Artysta malarz …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cudowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cudownyni, cudownyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany z cudem w zn. 1.; słynący cudami, działający cuda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cudowny obraz. Cudowne sanktuarium,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”